Wednesday, April 27, 2011

ငါတစ္ေယာက္တည္း ေနပါရေစဟာ

0 comments
ျပန္လာခဲ႔မွာပါ တဲ႔
မ်က္၀န္းက အသက္မဲ႔
ပင္႔ရႈိက္သံသဲ႕သဲ႕နဲ႔ ထြက္လာတဲ႔စကား
ဟင္႔အင္း……
ငါ ဆက္မယံုရဲေတာ႔ဘူး……။

ေၾကကြဲေနတာ ငါကိုယ္တိုင္
နင္႔ေသာကေတြေလ
မနက္က အစ ည အဆံုး
ငါ႔ကို နွိပ္စက္လိုက္ၾကတာဟာ
နွလံုးသား အက္ကြဲတိုင္းသာ
ေသြးထြက္မယ္ဆိုရင္
ငါ႔ပတ္၀န္းက်င္လည္း အနီေရာင္ေတြ လႊမ္းေနေရာေပါ႔……။

က်န္ရစ္လက္စနဲ႔….ေနခဲ႔ပါရေစေတာ႔
မၿပီးျပတ္ေသးတဲ႔
သံေယာဇဥ္ေတြအတြက္
မ်က္ရည္ေတြထက္ပို
နင္ဘာမ်ား အလိုရွိေသးလဲ….တစ္ခ်ိန္က ငါ႔ခ်စ္သူရယ္……။

ငါ ခ်စ္ပါတယ္
ဘယ္သူနဲ႔မွ မတူ
ဘယ္အရာ နဲ႔မွလည္း မလဲ
ခုထိ ဘယ္သူ႔ကိုမွလည္း အစားမထိုးဘဲ ငါ နင္႔ကို ခ်စ္တယ္….။
ေနာင္လည္း နင္႔ကိုပဲ လြမ္းမယ္….။

ငါ႔သစၥာနဲ႔ ငါ႔ခံယူခ်က္
အရာရာ နင္နဲ႔ဆိုင္ပါတယ္
(နင္႔ကို ငါ႔အနားေနခြင္႔မေပးနိုင္ေတာ႔တာကလြဲရင္ေပါ႔…..)
ေရာက္လာဦးမယ္႔…
ငါ႔အနာဂတ္ဆိုတာၾကီးထဲ…
နင္ပဲ ငါ႔အခ်စ္ဆံုး…. ျဖစ္ေနဦးမွာပါ…..။

ငါ အတၱၾကီးတာ မဟုတ္ပါဘူး
သစၥာမဲ႔တဲ႔ လူရဲ႕ ခ်စ္သူဘ၀နဲ႔
အေနၾကာလာတဲ႔အခါ….
လွည္႔စားခံရျခင္းနဲ႔ ရင္႔ပါးရင္း…….
နင္႔ခံစားခ်က္ကိုနားလည္
ငါက ေနတတ္သြားတာ ငါ႔ခ်စ္သူရဲ႕….။

ဒါ႔ေၾကာင္႔
နင္…..ျပန္မလာနဲ႔ေတာ႔ေနာ္
နင္မရွိတဲ႔ ရင္ခြင္ထဲ
တျခားသူလည္း မျဖစ္တည္ဘူး….
နင္႔ကိုပဲ စိတ္နာမႈနဲ႔ ဆက္ခ်စ္ရင္း….
အရႈံးေပးရျခင္းရဲ႕အေ၀းမွာ
ငါတစ္ေယာက္တည္း ေနပါရေစဟာ………….။ ။

အလြမ္း
4း15 pm ( 24 Apr 2011)

ေျခရာ+ေမွ်ာ္+ေ၀ဒနာ

0 comments
ပုစဥ္းရင္ကဲြ ေအာ္ေနတယ္
င့ါ ရင္ကဲြမႈက ဘယ္လိုသံစဥ္လဲ..။

လိႈင္းပုတ္လို႕ေတာင္
ကမ္းေျခမေရာက္တဲ့ ဘ၀
မင္းခုတ္ေမာင္းရာ
ဘူတာမ်ား မဆိုက္ကပ္ႏိုင္ခဲ့တာမွား သလား
အခ်စ္ရယ္………..

အသီးသီးဖို႕ေနေနသာသာ
အပင္ မေပါက္ႏိုင္တဲ့ ေကာင္မွန္း
သိသိၾကီးနဲ႕ ဘာေၾကာင့္ ငါ့ကို ပ်ိဳးခဲ့သလဲ..။

အခုသိလိုက္ရတာက
ေ၀ဒနာဆိုတာ
အခ်စ္နဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈတို႕နဲ႕
အမ်ိဳးမေတာ္ဘူးဆိုတာပဲ.။

ငါ့ ႏွလံုးသားကေတာ့
မင္းေနာက္ထပ္ နင္းမယ့္
ေျခရာေလးေတြကို ေမွ်ာ္လို႕…။

အေငြ႕

Friday, April 22, 2011

ပန္းရိုင္းဟု ဆိုေသာ္လည္း

0 comments
အလြမ္းေတြ ေျခရာမထင္လို႔
မျမင္ဘူးဆို ….
ဒီရင္က အေၾကြပန္း
ပြင့္ကတည္းက ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းမို႔
မင္း မနမ္း၀ံ့ဘူး မဟုတ္လား

မ်က္၀န္းခ်င္း
ခလုတ္မိလိုက္တိုင္း
အေျခ မခိုင္
ယိုင္လဲ ခဲ့တာ
ငါ တစ္ဦးတည္း လား .

လက္ကေလး ျဖန္႔ ေတာင္းခံဖို႔
အခြင့္အေရး ရွိတဲ့သူ .. ငါ မဟုတ္ဘူး … ။

တခါတရံ စိတ္ရွိတိုင္း
မင္းကို ေငးေမာခြင့္ ရခ်င္တယ္
မ်က္ေတာင္ ခတ္ဖို႔ ေမ့ေနစမ္းပါေစ .. ။
ရင္ေတြ တလွပ္လွပ္ ခုန္သြားစမ္းပါေစ .. ။
အဲ့ဒီအခ်ိန္ ပတ္၀န္းက်င္ဆိုတာ ငါေမ့ေနခ်င္တယ္ ။

ၾကယ္ေတြ ငိုတာ နင္မျမင္ဖူးေတာ့
ၾကယ္ငိုတယ္ေျပာရင္ နင္ဘယ္ယံုႏိုင္လိမ့္မလဲ …… ။
တိမ္ဖံုးတဲ့ ည လတင္ မသာႏိုင္တာ မဟုတ္၀ူး
ၾကယ္ေလးေတြလည္း ငိုပါတယ္ ခ်စ္သူ .. ။

ေသာ့ခတ္ထားတဲ့ မ်က္၀န္းတံခါးေတြ
ဖြင့္လွစ္ေပးလိုက္တိုင္း
စိတ္ေတြရိုင္းစိုင္းသြားမွာ ငါစိုးတယ္ ။
မင္းမ်က္၀န္းေတြ လင္းလက္ မလာခဲ့ရင္
ငါ့ရင္ဟက္တက္ကြဲ သြားမွာေလ .. ။

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကိုေတာ့ ငါမကိုးကြယ္ပါဘူး
ႏႈတ္မရတဲ့ ဆူးတစ္ခ်က္ အတြက္
ငါတစ္သက္ ေပးဆပ္ဖို႔ ျပင္ဆင္ျပီးသား ။

ဘယ္အရာကိုမွ အံမတု၀ံ့ဘူး
ငါမွ ဟန္မျပဳႏိုင္တာပဲ

ရင္ခုန္တိုင္း ရင္ေမာတယ္
ရင္ေမာလို႔ ေစာခဲ့တဲ့ စိတ္
မင္း အတိတ္ေတြ ေၾကာင့္ လည္း
ငါအအိပ္ခက္တယ္ ။

တိတ္တဆိတ္ဆိုတဲ့ ႏြံထဲ
ကြ်ံခဲ့ရသူပဲေလ

ညဆိုး ေတြမွာ ခိုကုိး
ငါ့ရင္ ၾကာရွည္ရိုးေနႏိုင္ပါ့မလားဘဲ
ခ်ျပလို႔ မရတဲ့ ေ၀ဒနာ မပူတခက္
ဒီတစ္သက္ ျပယ္ေစမယ့္ ၾကမၼာ
ပုန္းကြယ္ေနဆဲပဲလား ………..။

ရုန္းမထြက္ခ်င္ေတာ့ ပါဘူး
အဆံုးသတ္တဲ့ ထိ
ငါျပံဳးျပေနဦးမယ္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ နဲ႔ အသက္ဆက္ ေနတဲ့
မနက္ဖန္ေတြတိုင္း
ငါ ဟာ နင့္ေဘးက ပန္းရိုင္း တစ္ပြင့္ေပါ့

မင္းျမတ္ႏိုးႏိုး
မျမတ္ႏိုးႏိုး
မင္းအရိပ္မွာေတာ့ ငါခိုကိုး ခြင့္ရခ်င္ေသးတယ္ .. ခ်စ္သူ

လြမ္းလိႈင္း

12:30 am
(Friday)
16.1.10

အလြမ္းေပ်ာ္

0 comments
အလြမ္းႏွင့္ေမွ်ာ္၊ ပန္းပြင့္ေပၚမွာ၊
လြင့္ေရာ္ေဝ့ဝဲ၊ ေပ်ာ္ေမြ႕ဆဲေပါ့၊
ေတြ႕ျမဲေတြ႕ေန၊ အိပ္မက္ေတြတုိင္း၊
ေဝမိႈင္းညိဳ႕ေစြ၊ လိႈင္းတုိ႔ေျခရာ၊
ေဖြရွာမိေမာ၊ ရီေဝေမ်ာရင္း၊
ေသာကဝတ္ရည္၊ ျဖစ္တည္ေသာက္သံုး၊
ေနာက္ဆံုးေတာ့ေလ၊ ေျဖမေျပသမွ်၊
ေနေနက်ၿပီ၊ ေႏြညတမ္းျခင္း၊
ပန္းတခင္းမွာ၊
လြမ္းရင္းလြမ္းကာ ေပ်ာ္ေတာ့မည္။

ဟယ္ရီ

ခရမ္းျပာဝိုင္ (၁၂)

0 comments
အလင္းတစ၊ ပ်ိဳ႕အက္က်စဥ္၊
ညအသေခ်ၤ၊ သခင္ေနရက္၊
အိပ္မက္တံလွ်ပ္၊ ျဖတ္ျဖတ္လြန္႔လူး၊
မူးယစ္သီေဝ့၊ နဂါးေငြ႕တို႔၊
ေလြ႕ေလြ႕စင္စင္၊ သခင္ျမင္ပါ …

မ်က္ရည္လိမ္းၾကဴ၊ အဆိပ္ျမဴႏွင့္၊
ၾကယ္ျဖဴခိုးမွ်င္၊ ျခံဳလႊာဆင္သ၊
သခင္မထံ၊ ပန္းကာရန္ဆက္၊
မ်က္ရည္ဝိုင္ခ်ိဳ၊ ၿပိဳေလသည့္မိုး၊
တိတ္တခိုး႐ိႈက္၊ ေလာင္ၿမိဳက္ရင္းပင္၊
ခရီးႏွင္ခဲ့၊ ၾကယ္ေဝလဲ့ျဖာ၊
ခရမ္းျပာရဲ႕၊ လြမ္းဇာခ်ဲ႕တိမ္၊
ႏွင္းမိုးအိမ္မွ၊ က်ိန္စာအစ၊
ၾကယ္ေႂကြညေတြ …

လေရာင္ျမင္မွား၊ တိမ္ဖ်ား၌ခုိ၊
အတၱခ်ိဳတို႕၊ ေဝ့စိုဝင္းစက္၊
ျပာလင္းလက္ရီ၊ မ်က္ရည္ဝိုးဝါး၊
ပန္းစကား၏၊ လြမ္းဖ်ားျမစ္ရင္း၊
ခ်စ္ျခင္းဋီကာ၊ ကမၻာတည္သေရြ႕ …

ရင္ႏွင့္အမွ်၊ ခ်စ္ရပါသူ၊
လြမ္းရိပ္ျမဴသဲြ႕၊ လင္းျပာလဲ့မူး၊
ပြင့္ဦးစံပယ္၊ ရနံ႕တြယ္ငင္၊
ၾကယ္စင္ပန္သ၊ လြလြျဖဴေဖြး၊
ညီမေလးေရ ….

ေၾသာ္ … ဒီလိုႏွင့္၊
ရင္နင့္သည္းထန္၊ လွ်ပ္စီးမာန္တင္း၊
မိုးယံဝင္းဝိုး၊ လွ်ပ္လက္ပ်ိဳးခ်ိန္၊
တိမ္ႀကိဳးပန္းခက္၊ အလြမ္းစက္တုိ႔၊
ႏြမ္းပ်က္ေတးကို၊ ေစာင္းအိုႀကိဳးထက္၊
အက္ကဲြနင့္ဆုိ၊ ငိုခဲ့ၾကသည္၊
ေဝးခဲ့ၿပီေလ …

ခရမ္းျပာဝိုင္၊ လြမ္းဗ်ာဆုိင္ဝဲ၊
ေၾကကဲြဆုိ႔နင့္၊ ဆုိင္းညိဳ႕ရင့္သီ၊
ရင္ႏွင့္ဆဲြသည့္ လြမ္းပန္းခ်ီ။ ။

ဟယ္ရီ

ပအို႔၀္မိခင္၏ လက္စားေခ်ခန္း

0 comments
ဖက္ဆစ္လူယုတ္၊ ေျခကုန္သုတ္၍
ေနာက္ဆုတ္ေျပးေသာကာလတြင္။

သင္းကြဲတစ္စု၊ ဆာေလာင္မွဳႏွင့္
တစ္ခုယာတဲ၊ ရရာဆြဲဖို႔
သဲသဲရုတ္ရုတ္ ၀င္ၾက၏။

အထီးက်န္ပင္၊ တဲရွင္ပအို႔၀္မ
အိုရြတ္တြသည္၊ ရင္၀ေထာက္ထား
လွံစြပ္မ်ားေၾကာင့္၊ ေၾကာက္အားပိုဘိ
တုန္ခ်ည့္ခ်ည့္ႏွင့္၊ ရွိသည့္ဟင္းလ်ာ
ဆန္ကိုရွာ၍ ခ်က္ရၿပီ။

အလွ်ံရဲရဲ၊ မီးေတာက္ထဲတြင္
ရစ္၀ဲေပၚလာ၊ ရုပ္ပံုလႊာကား
မၾကာမီက၊ ယုတ္စြဘီလူး
ဂ်ပန္ရူးေၾကာင့္၊ ညႊန္႔ဖူးလည္းေၾကြ
သက္လည္းေသသည့္
ေမြးေမခ်စ္ေသာ သမီးငယ္။

ႏွမအတြက္၊ ခုခံလ်က္က
ေသြးပြက္ပြက္က်၊ ေသဆံုးရသည့္
ခ်စ္လွစြာေသာ သူ၏သား။

ညွဥ္းပမ္းလူသတ္၊ သူတို႔တပ္မွ
အငတ္မ်ားတြက္၊ ထမင္းခ်က္ရ
ခံခက္လွေပ၊ ေဒါသေထြ၍
အေမတက္ေခါက္မိေလၿပီ။

အသင့္ျဖစ္လွ်င္၊ ထမင္းျပင္၍
ေကၽြးလွ်င္ေကၽြးခ်င္း၊ အငတ္သင္းတို႔
အတင္းလုယက္၊ စားမည့္ခ်က္တြင္
စိတ္စက္မသန္႔၊ လိပ္ျပာလန္႔၍
ဆိုင္းငံ့ေနၿပီး၊ အေမႀကီးကို
ျမည့္စမ္းပထမ၊ စားေစၾက၏
ၿပီးမွသူတို႔၊ ေသာက္မ်ဳိဆို႔၏။

မၾကာပါေခ်၊ ၀မ္း၀ေလ၍
သည္ေနရာမွ၊ ထြက္ခြာၾကစဥ္
ရင္၀ႏွင့္၀မ္း၊ ေလာင္းမီးကၽြမ္းသို႔
ပရမ္းပတာ၊ ပူေလာင္လာၿပီး
ေျမမွာလဲက်၊ ေအာ္ဟစ္ၾက၏
”ၿမိန္စြဟင္းလ်ာ၊ အဆိပ္ပါ” ဟု
ေသခါနီးမွ သိေတာ့သည္။

ဖက္ဆစ္လူယုတ္၊ ဤတစ္သုတ္၏
မ်ဳိးျပဳတ္ပံုကို၊ အေမအိုသည္
ႏွစ္လိုရႊင္ပ်၊ ၾကည့္ရင္းကလွ်င္
လဲက်ေျမထက္၊ အဆိပ္တက္၍
တစ္သက္ ဆယ္သက္ လဲခဲ့ၿပီ။

ေအာ္…အိုမင္းပန္းလ်၊ ပအို႔၀္မလည္း
ရရာနည္းလမ္း၊ သူ႔အစြမ္းျဖင့္
ဆိုးသြမ္းလူယုတ္၊ ဖက္ဆစ္စုတ္ကို
မ်ဳိးျဖဳတ္ခဲ့ေလၿပီတကား။

ေမာင္လင္းယုန္(ရွမ္းျပည္)

အရက္သမား (၁၀)

0 comments
မေသမရွင္ျဖစ္ေနတဲ့
ဓာတ္မီးတိုင္ရဲ႔ အလင္းကိုနင္းလို႔
နံရိုး(၆)ေခ်ာင္းဆီက
သီခ်င္းကိုခြာယူ
မီးေတာက္တစ္ခုလို ယိမ္းထိုး
ငါအိမ္အျပန္
အေ၀းက
လရဲ႔ မခ်ိမဆန္႔ေအာ္သံကို ၾကားရ
အေရးေပၚ
ဂက္စ္မီးျခစ္ ရွာမေတြ႔၊
လမ္းၾကားထဲ
ကားမီးေရာင္ေတြ ေကြ႔၀င္သြားၾက
သစ္ပင္လား လူလား နာနာဘာ၀လား။
ေရနံဆီမီးခြက္
ငါးရွာဖားရိုက္သူေတြရဲ႔ မီးအိမ္
စုန္းကစားေနျခင္း
လမ္းေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္
တဖ်ပ္ဖ်ပ္လြင္ျပင္
ေသသူရဲ႔ မ်က္လံုးေတြလား။
မ်က္ႏွာကို ျဖတ္ရိုက္သြားေပါ့
အေတာင္ပံတစ္ခု
ေခြးတစ္ေကာင္ေတာင္
အခက္ခဲဆံုး ရင္ဆိုင္ရမယ့္ အကာလ
အခုမွ၊
ငါ ရနံ႔တစ္ခုကို သဲသဲမဲမဲ
သရဲမရဲ အနံ႕ခံေနမိ
ငါ့မိသားစုရဲ႔ အနံ႕
ငါ့သမီးေလးရဲ႕ အနံ႕ကို
ငါ လွမ္းအဆြဲ
ငါ့နာမည္ဟာ လြတ္က်သြားတယ္။
ငါဘယ္သူလဲ
အခ်ိန္မေတာ္
ငါ အခုျဖတ္ေက်ာ္ေနတာ
လမ္းမတစ္ခုလား
သခၤ်ဳိင္းေျမတစ္ကြက္လား
ထိတ္လန္႔ၿပီး
ငါ့အသားငါၿဖဲၾကည့္
ေသြးထဲမွာ သုညေတြ။ ။

(ရယ္စရာ – ဇြန္၊ ၂၀၀၈)

ခရမ္းျပာထက္လူ

Wednesday, April 20, 2011

ျမစ္လယ္မွာ ခ်စ္လွယ္တုန္းက

0 comments
ျမစ္ေရျပင္ေလွလူးလို႔
ခ်စ္ဦးမယ္နဲ႔ေမာင္
ပန္းခူးရေအာင္။
လမင္းကေလွာင္- ၾကယ္ေျပာင္ကျပံဳး
ညဥ့္ဦးကဗ်ာတည္တဲ့
ငွက္ပလီျခံဳႏြယ္ရိပ္မွာ
တိတ္တိတ္ကြယ္ပံုး။ ။

ေလေအးကခုန္ပ်ံ
ၾကင္ဦးရင္မွာမွီလို႔
ဆိုေတးဂီျမစ္တ႐ိုးမွာ
စိုးတဲ့အသံ။
လွပသည့္ကာရံ၊ ပန္းမာလ္မွာနား
လ၀န္းတိမ္မွာကြယ္ေတာ့
ျမစ္လယ္မႈန္၀ါး။ ။

လ၀န္းတိမ္မွာကြယ္
ျမစ္ယံလယ္မႈန္တ၀ါးမွာ
႐ွက္အားကႂကြယ္။
တက္ေရးဆန္းၾကယ္၊ ကမ္းစြယ္ရိပ္အေကြ႔
ၾကက္သီးတလိႈင္လိႈင္ပ
မယ့္သက္ပိုင္ခ်ိဳႏွလံုးရယ္
ျပံဳးတေထ့ေထ့။ ။

ကမ္းဆီကို၀ိုက္ေကြ႔လို႔
တေ႐ြေ႐ြ႔စိုက္စိုက္လာ
တက္ပန္းကဖြာ။
႐ြာဦးမွာေစတီျမတ္ျမင့္မား
ဗ်ာဒိတ္တလြင္လြင္မို႔
လည္ယွက္တင္ေပ်ာ္ပံုသစ္ရေအာင္
ခ်စ္သက္ေသထား။ ။

ၾကည္ေအး