Friday, January 28, 2011

ေအာင္ျမင္တဲ႔ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖုိ႔...

0 comments


August 31 က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘေလာ႔ဂါေတြ စုေပါင္းျပီး ရန္ကုန္မွာေရာ မႏၱေလးမွာပါ ဘေလာ႔ဂ္ေဒး အခမ္းအနားက်င္းပခဲ႔တာ အားလံုးအသိပဲျဖစ္မွာပါ။ နွစ္ေနရာလုံးေအာင္ျမင္ခဲ႔ပါတယ္။ တက္ေရာက္လာတဲ႔ ပရိသတ္ကုိ နည္းပညာအသစ္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးရုံသာမက ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာ အစီအစဥ္ေလးေတြကုိပါ ထည္႔သြင္းေျဖေဖ်ာ္ခဲ႔တာ သတိထားမိပါတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး စိတ္ကူးစိတ္သန္းေကာင္းေလးေတြကုိ အသုံးခ်တတ္တဲ႔ ဘေလာ႔ဂါေမာင္မယ္တုိ႔ကုိ ခ်ီးက်ဴးေလးစားမိပါတယ္.

ကဲဗ်ာ. ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘေလာ႔ဂ္ခရီးလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး ေရာက္ခဲ႔ၾကျပီေနာ္။ ဘာေတြျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာရယ္၊ ဘာေတြျဖစ္လာႏုိင္တယ္ဆုိတာရယ္ကုိ တေစ႔တေစာင္းေလာက္ အကဲခတ္ၾကည္႔လုိက္ၾကရင္း ေအာင္ျမင္တဲ႔ ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖုိ႔ ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္ေလးေတြ အေၾကာင္း နည္းနည္းေလာက္ေဆြးေႏြးတင္ျပခ်င္ပါတယ္.

ဘေလာ႔ဂါေတြၾကားထဲမွာ အရင္တုန္းက ျပႆနာတစ္ခု ပုံစံမတူဘဲ ခဏခဏ၀င္လာခဲ႔ဖူးပါတယ္။ အဲဒါကေတာ႔ စာလုံးေပါင္း သတ္ပုံအမွားအမွန္ကိစၥပါ။ ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္က သတ္ပုံမွားေရးမိမယ္။ အဲဒါကို ေနာက္တစ္ေယာက္က ေထာက္ျပမယ္။ အဲဒီ႔မွာ ေျပာတဲ႔သူကလည္း အေျပာမတတ္ဘဲ ဆရာၾကီး ၀င္လုပ္တဲ႔ေလသံေတြ ပါလာမယ္။ အေျပာခံရသူက စိတ္တုိမယ္။ ျပန္လည္ေခ်ပေျပာဆုိမယ္။ နီးစပ္ရာဘေလာ႔ဂါသူငယ္ခ်င္းေတြပါ ပါ၀င္လာျပီးေတာ႔ အုပ္စုလုိက္ အျငင္းပြားမႈေတြ ျဖစ္လာမယ္။ အေျဖမရတဲ႔ ျငင္းခုန္ပဲြအျပီးမွာ အုပ္စုေတြကဲြလုိ႔ ရန္သူေတြျဖစ္ကုန္ၾကပါတယ္.။ တစ္ခ်ိဳ႔ဆုိ ဘေလာ႔ဂ္ေလာကကုိ စိတ္ကုန္သြားတဲ႔ အထိေတာင္ ျဖစ္သြားၾကပါတယ္။ ခံစားဖူးသူတုိင္းသိၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။

ဘေလာ႔ဂ္ေရးတာ ေခတ္မစားမီက ဖုိရမ္ေတြ၊ Chat Room ေတြ အေတာ္ေလး ေခတ္ထလိုက္ပါေသးတယ္။ အဲဒီ႔တုန္းက Yangon Chat တုိ႔၊ Planet တုိ႔မွာ လူေတြ စည္ကားခဲ႔ၾကတာေပါ႔ဗ်ာ။ ခ်က္ၾကမယ္၊ မိတ္ေဆြဖဲြ႔ၾကမယ္စတဲ႔လူေတြ ရွိသလုိ ကုိယ္႔ရဲ႔ ကိုယ္ေရးကုိယ္တာေတြကုိ ဇြတ္ေမးျပီး အတင္းမိတ္ဖဲြ႔၊ ရည္းစားစကားေျပာဖုိ႔ ၾကဳိးစား စတဲ႔သူေတြလည္းရွိပါတယ္။ ခုလည္းဒီလုိရွိေနတုန္းပါပဲ။ ဒါကုိၾကိဳက္တဲ႔သူေတြ ရွိသလုိ မၾကိဳက္တဲ႔သူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ။ ဘေလာ႔ဂ္ဆုိတာ ေပၚလာေတာ႔ လူငယ္ေတြ ဒီဖက္ကုိ အလုံးလုိက္အရင္းလုိက္ ၀င္လာၾကျပန္ပါတယ္။

ဘေလာ႔ဂ္ေရးတာက တစ္ျခား Activity ေတြနဲ႔ သိပ္မတူဘူးဗ်။ သူက ကုိယ္႔ရဲ႔ေန႔စဥ္ ဒုိင္ယာရီ သေဘာမ်ိဳးအေနနဲ႔ ျဖစ္ႏိုင္သလုိ ပညာသင္ယူတဲ႔ေနရာ၊ ပညာမွ်ေ၀တဲ႔ေနရာ၊ ပရဟိတလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ စည္းရုံးႏႈိးေဆာ္တဲ႔ေနရာ၊ လူမႈဆက္ဆံေရးနည္းပညာေတြကုိ သင္ယူတဲ႔ေနရာ စသည္ျဖင္႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္္လာႏုိင္ပါတယ္။ ကုိယ္ေရးတဲ႔ဘေလာ႔ဂ္က ဘယ္လုိပုံစံျဖစ္လာမလဲ ဆုိတာကုိလည္း ကုိယ္ပဲဆုံးျဖတ္သြားတာပါ။ အခုေနာက္ပုိင္းဆုိရင္ ဘေလာ႔ဂါေတြ အမ်ားၾကီးစုေပါင္းေရးသားတဲ႔ ဘေလာ႔ဂ္ေကာင္းေလးေတြပါ ထြက္ေပၚလာတာ သတိထားမိပါတယ္။ ဒီလုိေရးသားႏိုင္ဖုိ႔ ကုိယ္တစ္ဦးေကာင္းတစ္ေယာက္ေကာင္း လုပ္လုိ႔မရေတာ႔ပါဘူး။ အမ်ားနဲ႔ညွိႏႈိင္းျပီး သူတုိ႔ပါ၀င္ေရးသားခ်င္လာေအာင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းဖုိ႔၊ စည္းရုံးတတ္ဖုိ႔ပါ လုိအပ္လာပါတယ္။

အရင္တုန္းက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ယူဆခဲ႔ၾကပါတယ္။ ဘေလာ႔ဂ္ေရးတယ္ဆုိတာဟာလည္း Online Activity တစ္ခုပါပဲ။ အခ်ိန္တန္ရင္ ျငီးေငြ႔သြားျပီး အသစ္တစ္ခုကုိ ထပ္ရွာမွာပါပဲလုိ႔ေပါ႔။ ျပီးေတာ႔လည္း ထင္ၾကပါေသးတယ္။ ဘေလာ႔ဂါေတြဆုိတာဟာလည္း Online Community တစ္ခုပါပဲ။ အျပင္မွာ လက္ေတြ႔မက်ဘူးလုိ႔ ယူဆခဲ႔ၾကဖူးပါတယ္။

ဒီအျမင္ေတြ မမွန္ကန္မျပည္႔စုံဘူးဆုိတာကုိ မၾကာခင္ကမွ က်င္းပျပီးစီးသြားတဲ႔ ဘေလာ႔ဂ္ေဒး အခမ္းအနားနဲ႔ မၾကာခင္ထုတ္ေ၀ေတာ႔မယ္႔ ဘေလာ႔ဂ္စာအုပ္တုိ႔က သက္ေသျပေနပါတယ္။ ဘေလာ႔ဂါေတြ Online ေပၚမွာ ေတြ႔ဆုံရင္းႏီွးခဲ႔ၾကရုံသာမက အျပင္လက္ေတြ႔ဘ၀ထဲမွာပါ လုပ္ဖုိ႔ခဲယဥ္းတဲ႔ ကိစၥေတြကုို ေအာင္ျမင္စြာ လုပ္ေဆာင္သြားႏုိင္ခဲ႔တယ္။ ရင္႔က်က္မႈေတြ၊ ပညာျပည္႔၀မႈေတြကုိ ျပသႏုိင္ခဲ႔တယ္။ ဒါေၾကာင္႔ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘေလာ႔ဂါေတြကုိ အိပ္မက္ထဲမွာပဲ အိပ္ေပ်ာ္ေနသူေတြ၊ မိန္းေမာေနသူေတြလုိ႔ ယူဆမိရင္ မွားမယ္လုိ႔ ရဲ၀ံ႔စြာ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ဘေလာ႔ဂ္တစ္ခုလုပ္ဖုိ႔ လြယ္သလားေမးရင္ လြယ္ပါတယ္လုိ႔ ျပန္ေျဖရပါမယ္။ ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖုိ႔ေရာ လြယ္သလားထပ္ေမးရင္ေတာ႔ ထင္သေလာက္ မလြယ္ဘူးလုိ႔ ျပန္ေျဖခ်င္ပါတယ္။

ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ႔

ဘေလာ႔ဂါတုိင္း ဘေလာ႔ဂ္ရွိၾကတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ဘေလာ႔ဂ္တစ္ခုရွိတုိင္း ဘေလာ႔ဂါေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္မလာႏိုင္ဘူး။

ဟုတ္ကဲ႔။ မအံ႔ဩပါနဲ႔ခင္ဗ်ာ။ ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖုိ႔၊ အမ်ားလက္ခံတဲ႔ စာေပေတြ ေရးသားႏုိင္ဖုိ႔ဆုိတာက်ေတာ႔ ကုိယ္႔ရဲ႔ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈေတြသာမက ကုိယ္ျပ႒ာန္းတဲ႔ ေစတနာေပၚလည္း မူတည္ပါတယ္။

ကဲ. ဘေလာ႔ဂ္တစ္ခုရျပီ။ ေရးတယ္ဗ်ာ။ ပုိ႔စ္တစ္ခု. ေနာက္ေန႔လာမယ္. ေရးမယ္. ေနာက္တစ္ခု. ေနာက္ေန႔. ေနာက္တစ္ေန႔. တစ္ပတ္ႏွစ္ပတ္ေလာက္ေနေတာ႔ ခင္ဗ်ား ဘာဆက္ေရးရမယ္ မသိေတာ႔ဘူး။ ကဲ. ဘယ္လုိလုပ္ၾကမလဲ။

သူမ်ားေတြမ်ား ေရးေနလုိက္တာ ပုိ႔စ္ေတြတစ္ခုျပီးတစ္ခု၊ ေကာ္မန္႔ေတြလည္း ရေနလုိက္ၾကတာ သူတုိ႔ပဲ သိမ္းက်ဳံးယူေနသလား ေအာက္ေမ႔ရတယ္. ငါ႔က်ေတာ႔ ဘယ္သူမွလည္း လာအားမေပး. ငါ႔ရဲ႔ဆီေဘာက္စ္ေလးမွာ ဘယ္သူမွ လာႏႈတ္မဆက္. ငါကိုယ္တုိင္လည္း ဘာဆက္ေရးရမယ္ မသိ. အဲဒီ႔မွာ ခင္ဗ်ား ဘေလာ႔ဂါျဖစ္မျဖစ္ သက္ေသျပရေတာ႔မယ္..

တစ္ခုျဖတ္ေျပာမယ္… ဘေလာ႔ဂါေကာင္းတစ္ေယာက္အတြက္ ေရးစရာမရွားဘူး. သူ႔မွာ ျပႆနာႏွစ္္ခုပဲ ရွိေနတယ္. ေရးႏုိင္ဖုိ႔အခ်ိန္ရယ္၊ ေရးခ်င္တဲ႔စိတ္ရယ္ပဲ လုိေနတယ္. အဲဒီ႔ႏွစ္ခုနဲ႔ျပည္႔စုံရင္ ပုိ႔စ္ေတြတစ္ခုျပီးတစ္ခု ေရးေနႏုိင္တယ္.

အခုခင္ဗ်ားမွာ ေရးစရာျပတ္ေနတယ္. ဘာဆက္ေရးရမယ္မသိဘူး. နီးစပ္ရာဘေလာ႔ဂါ တစ္ခ်ိဳ႔ကိုေမးျမန္းျပီး အၾကံဥာဏ္ေတာင္းၾကည္႔ေတာ႔လည္း သူတုိ႔ကျပန္ေျပာပါလိမ္႔မယ္.

Everything is bloggable. မင္းၾကိဳက္တာသာေရး...

အဲဒါမွဒုကၡ၊ ဘာေရးရမွန္းမသိပါဘူးဆုိ ၾကိဳက္တာေရးတဲ႔….

ဟုတ္ျပီဗ်ာ. အဲလုိမ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္႔ကုိ တစ္ေယာက္ေယာက္က လာေမးမယ္ဆုိပါေတာ႔. ဘာေရးရမလဲ. ကုိယ္႔ဘေလာ႔ဂ္ကုိ လူလာေအာင္ဘယ္လုိ လုုပ္ရမလဲ. ေအာင္ျမင္တဲ႔ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လုိပုိ႔စ္ေတြ ေရးရမလဲ.

စိတ္ခ်. ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာေတြကုိသာ တေသြမတိမ္းလုပ္. ခင္ဗ်ား ေအာင္ျမင္ေစရမယ္.

၁. စာဖတ္ရမယ္၊ ဗဟုသုတေလ႔လာဆည္းပူးရမယ္
၂. ဘေလာ႔ဂ္ေရးတာကုိ အမွန္တကယ္စိတ္ပါ၀င္စားရမယ္
၃. သင္႔ေတာ္တဲ႔ အခ်ိန္တစ္ခုကို ခဲြေ၀ေပးႏုိင္ရမယ္
၄. မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းအသစ္ေတြ ရယူလုိစိတ္ရွိရမယ္
၅. ကုိယ္႔ရဲ႔စိတ္ခံစားခ်က္ကုိ ႏိုင္နင္းရမယ္၊ ရုိးသားရမယ္


အဲဒီ႔ေလာက္ဆုိရင္ ခင္ဗ်ားမွာ ဘေလာ႔ဂါေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖုိ႔ အခြင္႔အလမ္းေတြရွိလာပါျပီ.

သတိထားမိလား. ဘာေတြေရးရမယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ဘာမွ ထည္႔မေျပာသြားဘူးေနာ္. ကၽြန္ေတာ္ေျပာသြားတာက ခင္ဗ်ားကုိယ္တုိင္ရဲ႔ အေၾကာင္းေတြပဲ.

ဟုတ္တယ္. အဲဒီ႔အခ်က္ေတြကုိ လုိက္နာႏုိင္ရင္ ခင္ဗ်ားဟာ ဘေလာ႔ဂ္မေရးဘဲနဲ႔ေတာင္ ဘေလာ႔ဂါေတြၾကားမွာ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ပါတယ္. (ရႈပ္သြားျပီလား. ခဏေနရင္ရွင္းသြားပါလိမ္႔မယ္)

ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္ျပီ ဆုိမွေတာ႔ အခ်က္ (၂) နဲ႔ (၃) က ျပည္႔စုံေနပါျပီ. အခ်က္ (၁) နဲ႔ ျပည္႔စုံတဲ႔ ဘေလာ႔ဂါတုိင္းမွာေတာ႔ ေရးစရာေတြ ေပါမ်ားေနမွာ အမွန္ပါပဲ. အဲဒီ႔အခ်က္ (၁) နဲျပည္႔စုံေအာင္ ခင္ဗ်ားကုိယ္တုိင္လည္း စာေပဗဟုသုတ ေလ႔လာဆည္ပူးခ်င္စိတ္ ရွိရပါမယ္. အဲလုိမွမဟုတ္ရင္ေတာ႔ ခင္ဗ်ားေရးတဲ႔ စာေတြမွာ အႏွစ္သာရ မရွိဘဲ ေပါ႔ပ်က္ပ်က္ ျဖစ္ေနပါလိမ္႔မယ္. ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဘေလာ႔ဂ္ကုိ လွပေနေအာင္ အပီအျပင္မြန္းမံတတ္ၾကပါတယ္. ဒါေပမယ္႔ ပရိသတ္က စာကုိ ဦးစားေပးဖတ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ. မဟုတ္ရင္ေတာ႔ ေနာက္တစ္ခါထပ္လာဖုိ႔ မေသခ်ာေတာ႔ပါဘူး. ဘေလာ႔ဂ္လည္းလွ၊ ေရးတဲ႔စာေတြလည္းလွ ဆုိရင္ေတာ႔ ေျပာစရာမရွိေပါ႔ဗ်ာ…

အခ်က္ (၄)ကေတာ႔ လူမႈဆက္ဆံေရးနဲ႔ ပတ္သက္ပါတယ္. ဘေလာ႔ဂါအသစ္ေလးေတြက ဘာေတြျဖစ္ေနတတ္လဲ ဆုိရင္ ကုိယ္႔ဘေလာ႔ဂ္ကုိ လူလာေစခ်င္တယ္. လူသိမ်ားတဲ႔ ဘေလာ႔ဂ္ေတြရဲ႔ ဆီဗုံးေတြထဲ ၀င္ျပီး ေၾကာ္ျငာ၀င္တယ္. လူေတြလာလည္ရင္ ေပ်ာ္ေနတယ္. လာတာၾကဲသြားရင္ ၀မ္းနည္းေနတတ္တယ္..

ဒါဟာ လဲြမွားေနတဲ႔ လုပ္ေဆာင္ခ်က္တစ္ခုပါ. ကုိယ္႔ဘေလာ႔ဂ္ကုိ လူလာေစခ်င္ရင္ ကုိယ္က အရင္ သူမ်ားဘေလာ႔ဂ္ေတြကို ေလွ်ာက္လည္ရပါတယ္. ႏႈတ္ဆက္ရပါတယ္. လာလည္ဖုိ႔ ဖိတ္ေခၚရပါတယ္. သူမ်ားေတြေရးတဲ႔ ပုိ႔စ္ေတြကုိ ေကာ္မန္႔ေလးေတြ ေရးျပီး ခ်ီးက်ဴးေ၀ဖန္တတ္ရပါတယ္. အဲဒီ႔လုိ လုပ္တာဟာ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း ပြားမ်ားေအာင္ လုပ္တာပါပဲ. လူဆုိတဲ႔သေဘာက ပုဂၢိဳလ္ခင္ရင္ တရားမင္တတ္ပါတယ္. ဒီလုိမ်ိဳး မိတ္ဖဲြ႔ျပီး ခင္မင္ရင္းႏွီးေအာင္ ေပါင္းတတ္မွ ကုိယ္႔ဘေလာ႔ဂ္ကုိလည္း အျပန္အလွန္အေနနဲ႔ လာလည္မယ္. ကုိယ္ကထပ္ခါထပ္ခါ သြားလည္ရင္ သူကလည္း အျပန္အလွန္အေနနဲ႔ ထပ္ခါထပ္ခါ လာလည္မယ္. အဆင္ေျပရင္ Gtalk မွာ ေတြ႔မယ္၊ ပုိရင္းႏွီးလာေစမယ္. ကုိယ္႔ဘေလာ႔ဂ္အတြက္ လုိအပ္တာေလးေတြကုိ အၾကံဥာဏ္ေတာင္းခံႏိုင္မယ္. ေနာက္ဆုံး ခင္ဗ်ား ဘာပုိ႔စ္မွ မေရးႏုိင္ဘဲ ဒီတုိင္းထားျပီး မိတ္ေဆြဘေလာ႔ဂါေတြဆီ ေလွ်ာက္လည္ေနရင္ ခင္ဗ်ားဟာ ဘေလာ႔ဂါမဟုတ္ဘဲနဲ႔ေတာင္ ဘေလာ႔ဂါေတြၾကားမွာ လူသိမ်ားလာႏိုင္ပါတယ္. (မယုံရင္ ဒီမုိကစ္တုိကုိၾကည္႔ပါ. သူ႔မွာ ဘေလာ႔ဂ္မရွိပါဘူး. ေရးလည္းမေရးပါဘူး. ဒါေပမယ္႔ နာမည္ၾကီးဘေလာ႔ဂါတုိင္း သူ႔ကိုသိၾကပါတယ္. ခင္မင္ရင္းႏွီးၾကပါတယ္.)

ကဲဗ်ာ. လာလည္ၾကျပီေနာ္. ခင္ဗ်ားေရးတဲ႔ပုိ႔စ္ေတြကုိ ေသခ်ာဖတ္မယ္ထင္လား. မထင္ပါနဲ႔. ၁၀၀ မွာ ၉၉ ေယာက္ေလာက္က ရမ္းသရူးဖတ္သြားျပီး ခင္ဗ်ားကုိ First Impression ေပးသြားပါလိမ္႔မယ္. သူကဘာလဲဆုိျပီးေတာ႔ေပါ႔. ျပီးရင္ေတာ႔ အားနာပါးနာနဲ႔ ျဖစ္ေစ၊ တကယ္ခင္မင္လုိ႔ျဖစ္ေစ ခင္ဗ်ားကုိ ႏႈတ္ဆက္မယ္၊ အားေပးမယ္. ဒီေလာက္ပဲ. ခင္ဗ်ားေရးတဲ႔ပုိ႔စ္ေလးေတြ ေကာင္းတယ္၊ တကယ္ကုိစစ္မွန္တဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ ေရးထားတယ္၊ ပညာဗဟုသုတ တစ္ခုခုရတယ္ဆုိရင္ေတာ႔ သူတုိ႔ေနာက္တစ္ေခါက္ အခ်ိန္ေပးျပီး ျပန္လာဖတ္မွာ ေသခ်ာသြားပါျပီ.

ဒီေတာ႔ ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ ပုိ႔စ္ေကာင္းေကာင္းေလးေတြ ေရးတတ္ဖုိ႔ လုိလာျပီေနာ္. ဘာေရးမလဲ. ပုိ႔စ္ေကာင္းတယ္ဆုိတာဘာလဲ. H.G.Wells ရဲ႔ စာအုပ္ေတြကုိ ဘာသာျပန္ျပီး တင္ထားမွ ပုိ႔စ္ေကာင္းတယ္ေခၚမွာလား၊ ေအာင္ျမင္တဲ႔လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖုိ႔ ဒါေတြလုပ္ရမယ္ဆုိျပီး ေျပာျပထားတာကုိ ပုိ႔စ္ေကာင္းတယ္ ေခၚတာလား၊ စာေပဗဟုသုတေတြကုိ အတုံးလုိက္အတစ္လုိက္ ခ်ျပထားျပီး ကုိယ္ဘယ္ေလာက္တတ္ကၽြမ္းေၾကာင္း ေ၀ဖန္ေျပာဆုိထားတာကုိ ပုိ႔စ္ေကာင္းတယ္ ေခၚတာလား….

တစ္ခုမွမဟုတ္ပါဘူး..

ရုိးသားစြာေရးပါ. အမွန္ကုိေရးပါ. ရွင္းလင္းစြာေရးပါ. ယဥ္ေက်းစြာေရးပါ. အဲဒါပုိ႔စ္ေကာင္းပဲ..

လမ္းထဲမွာ ေခြးႏွစ္ေကာင္ကိုက္တာကို ေရးပါ. ေသခ်ာမ်က္စိထဲျမင္လာေအာင္ၾကိဳးစားေရးပါ. ခင္ဗ်ားပုိ႔စ္ေကာင္းတာပဲ. လာဖတ္မယ္. ရီမယ္. ခင္ဗ်ားရဲ႔ အေရးအသားကုိ ခ်ီးက်ဴးမယ္. မယုံမရွိနဲ႔. ခင္ဗ်ားရဲ႔ ပုိ႔စ္မွာ ေကာ္မန္႔ 1+ ရလာလိမ္႔မယ္. ေကာ္မန္႔တစ္ခုကေတာ႔ ေသခ်ာတယ္. ေနာက္ထပ္ + က ကၽြန္ေတာ္၀င္ေရးမယ္႔ ေကာ္မန္႔လုိ႔ ေျပာတာ. (ဟတ္ဟတ္)

ေက်ာင္းသြားတုန္း၊ ရုံးသြားတုန္း ၾကဳံၾကိဳက္လုိက္ရတဲ႔ အဆင္မေျပမႈတစ္ခုခုကုိ ေရးပါ. အဲဒါလည္း ပုိ႔စ္ေကာင္းတစ္ခုပါပဲ…

Rule of thumb (ေယဘုယ်သေဘာ) ေျပာမယ္. ၾကိဳက္တာေရး..

ခင္ဗ်ားရဲ႔ေစတနာမွန္ကန္ရင္၊ ဆဲဆုိပုတ္ခတ္မႈမပါရင္ ခင္ဗ်ားေရးတဲ႔ ပုိ႔စ္ေတြ ေကာင္းတာပဲ. ခင္ဗ်ားဟာ ဘေလာ႔ဂါေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာမွာပဲ.. တစ္ခ်ိဳ႔ Rapper ေတြ ေအာင္ျမင္တယ္ ဆုိတာလည္း သူတုိ႔က တကယ္႔လက္ေတြ႔ဘ၀ထဲက အျဖစ္ေတြကုိ ေျပာင္ေျမာက္တဲ႔ စကားလုံးေတြ သုံးျပီး အျပင္မွာ စကားေျပာေနတဲ႔ ပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ သီဆုိသြားၾကတာပဲေလ. ဒီလုိပဲေပါ႔. Blogger နဲ႔ Rapper သိပ္မကြာပါဘူး. သူတုိ႔က မုိက္ကုိင္ျပီး ဘ၀အေၾကာင္းေျပာတယ္. ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘေလာ႔ဂါေတြက Keyboard ကိုင္ျပီး ကိုယ္႔ရဲ႔ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြအေၾကာင္းကို ေျပာတယ္. ဒါပါပဲ.

အခ်က္ (၅) ကေတာ႔ ဘေလာ႔ဂါတုိင္းနဲ႔ ပတ္သက္ပါတယ္. ဘေလာ႔ဂါတစ္ခ်ိဳ႔က ကုိယ္႔ စိတ္ခံစားခ်က္၊ အျမင္နဲ႔ မကိုက္ညီရင္ ပစ္ပစ္ခါခါကုိ ေ၀ဖန္တတ္ၾကပါတယ္. အျပစ္တင္တဲ႔ ေကာ္မန္႔ေတြ ၀င္ေရးသြားတတ္ၾကပါတယ္. အဲဒါမေကာင္းပါဘူး.

ခံစားရသူဖက္ကၾကည္႔ပါ. သူလည္းၾကိဳးစားျပီး ေရးထားရတာပဲ. အဲဒါကို တစ္ဖက္လူက ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ ေ၀ဖန္သြားရင္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရျပီေပါ႔. သူေရးတဲ႔ပုိ႔စ္က သိပ္ကုိ ရိုင္းပ်ေနရင္၊ အဓိပၸါယ္ယုတၱိမရွိရင္ေတာ႔ ဆက္ဖတ္မေနပါနဲ႔ေတာ႔. အဲဒီ႔အတြက္ ခင္ဗ်ားရဲ႔ အခ်ိန္ေတြ ေပးေနရတာ မတန္ပါဘူး. ဒါမွမဟုတ္ဘဲ သူျမင္တာကုိ ပြင္႔လင္းရုိးသားစြာ ေရးသားထားရင္ေတာ႔ အဲဒါကို ခင္ဗ်ားက ဖြင္႔ထားတဲ႔စိတ္နဲ႔ စာဖတ္တတ္ဖုိ႔လုိမယ္.

လူတုိင္းမွာ ကုိယ္ႏွစ္သက္လုိ႔ စီးထားတဲ႔ ကိုယ္နဲ႔ေတာ္တဲ႔ ဖိနပ္တစ္ရံစီရွိၾကတယ္. ခင္ဗ်ားေျခေထာက္နဲ႔ေတာ္တုိင္း ခင္ဗ်ားရဲ႔ ဖိနပ္နဲ႔လူတုိင္းကုိ လုိက္စီးခုိင္းေနလုိ႔ မရဘူး. ကုိယ္နဲ႔အျမင္မတူတုိင္း သူဟာ အဆင္႔မရွိတဲ႔လူတစ္ေယာက္လုိ႔ ယူဆေနရင္ ခင္ဗ်ားဟာ အဆင္႔ရွိတဲ႔ ပညာတတ္တစ္ေယာက္မျဖစ္ေသးဘူး. အဲဒါကို နားလည္သေဘာေပါက္မိဖုိ႔ လုိတယ္.

အခုျဖစ္ေနတာက အဲလုိမဟုတ္ဘူး. မင္းကဒီလုိေရးတယ္. မင္းက ဘာလဲ. မင္းဒါေတြကုိ မသိဘူးလား. ငါေျပာျပမယ္. မင္းနားေထာင္ …. ဒီလုိ ေလသံမ်ိဳးေတြပါတဲ႔ ေကာ္မန္႔ေတြကုိ ေတြ႔ေနရတယ္.

ဒီေတာ႔ အေျပာခံရတဲ႔သူက နားေထာင္မယ္ထင္လား..

ခင္ဗ်ားရဲ႔ ေစတနာကမွ မမွန္ဘဲ သူလည္းနာလုိစိတ္မရွိဘူး. သူ႔မွာလည္း ခုိင္လုံတဲ႔
အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ ရွိေနတယ္. သူကလည္း ျပန္ေခ်ပတယ္. အဲဒီ႔မွာ အမုန္းတရားေတြ ျဖစ္လာတယ္. တုိက္ပဲြေတြျပင္းထန္လာတယ္. ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ေဘးေရာက္ကုန္ျပီ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာတုိက္ပဲြ သေဘာမ်ိဳးထိ ျဖစ္လာတယ္.

တစ္ခါတစ္ေလမွာ ကုိယ္က တကယ္ကို ေစတနာအမွန္နဲ႔ ေထာက္ျပေျပာဆုိတယ္. သူက လက္မခံဘူး. ဒါဆုိရင္ ဘယ္သူ႔မွာ အျပစ္ရွိလဲဆုိေတာ႔ ကုိယ္႔မွာပဲ အျပစ္ရွိတယ္.

ခင္ဗ်ားမေျပာတတ္ေသးလုိ႔. တစ္ဖက္လူနာခံတတ္ေအာင္ ေျပာနည္းဆုိနည္း လူမႈေရးနည္းပညာကို ခင္ဗ်ားနားမလည္ေသးလုိ႔၊ ေျပာရမယ္႔ အခ်ိန္အခါကုိ မသိတတ္ေသးလုိ႔ ဆုိျပီး ကုိယ္႔ကိုယ္ကုိ အျပစ္တင္ရမယ္.

ဒါဟာ ဘေလာ႔ဂ္ေရးတဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ေက်ာ္လြန္သြားျပီေနာ္. တကယ္႔ကို လူမႈဆက္ဆံေရးနည္းပညာေတြ ျဖစ္လာျပီ. ဟုတ္တယ္. လက္ေတြ႔မွာလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘေလာ႔ဂ္ေလာကက Reality သေဘာမ်ိဳးျဖစ္လာေနျပီ. ဒါေၾကာင္႔ ေလာကၾကီးအေၾကာင္းကို ဘေလာ႔ဂ္ေရးသားရင္းနဲ႔လည္း သင္ယူႏိုင္ေနျပီလုိ႔ဆုိရင္ မွားမယ္မထင္ပါဘူး

ဒီေတာ႔ ကုိယ္နဲ႔မကုိက္ညီတဲ႔ အျမင္ေတြ၊ မွားယြင္းေကာင္းမွားယြင္းေနႏုိင္မယ္႔ သေဘာတရားေတြကုိ ေရးထားတာေတြ႔လုိ႔ ေ၀ဖန္အၾကံျပဳေတာ႔မယ္ဆုိရင္…

၁. သူနာလုိေအာင္ ေျပာတတ္ရမယ္
၂. ေျပာရမယ္႔ အခ်ိန္အခါကုိ သိတတ္ရမယ္
၃. ထြက္ေပါက္ေပးထားရမယ္

“စကားေျခာက္ခြန္း လူ၌ထြန္း၊ ေလးခြန္းကုိပယ္ ႏွစ္ခြန္းတည္”ဆုိသလုိ မွန္တုိင္းေျပာလုိ႔မရတဲ႔ စကားေတြ ရွိေနပါတယ္.

ဘာေတြလဲ ဆုိေတာ႔

(၁) မဟုတ္မမွန္၊ အက်ိဳးမရွိ၊ ၾကားသူမႏွစ္သက္၍ မေျပာသင္႔တစ္ခြန္း
(၂) မဟုတ္မမွန္၊ အက်ိဳးမရွိ၊ ၾကားသူႏွစ္သက္ေသာ္လည္း မေျပာသင္႔တစ္ခြန္း
(၃) ဟုတ္ဟုတ္မွန္မွန္၊ အက်ိဳးမရွိ၊ ၾကားသူမႏွစ္သက္၍ မေျပာသင္႔တစ္ခြန္း
(၄) ဟုတ္ဟုတ္မွန္မွန္၊ အက်ိဳးမရွိ၍ ၾကားသူႏွစ္သက္ေသာ္လည္း မေျပာသင္႔တစ္ခြန္း
(၅) ဟုတ္ဟုတ္မွန္မွန္၊ အက်ိဳးရွိ၍ ၾကားသူမႏွစ္သက္ေစကာမူ ေျပာသင္႔တစ္ခြန္း
(၆) ဟုတ္ဟုတ္မွန္မွန္၊ အက်ိဳးရွိ၍ ၾကားသူႏွစ္သက္သျဖင္႔ ေျပာဆုိသင္႔တစ္ခြန္း

(ႏွာ-၁၃၆၊ စံျမင္႔မွတ္စု၊ မင္းလွစံျမင္႔)

နံပါတ္ (၅) နဲ႔ (၆) ကုိပဲ ေျပာသင္႔ပါတယ္. ဒါေပမယ္႔ ေျပာရမယ္႔ အခ်ိန္အခါကို သိတတ္ဖုိ႔လည္း သိပ္အေရးၾကီးပါတယ္. ျမတ္စြာဘုရားေတာင္မွ လူတစ္ေယာက္ကုိ တရားဓမၼေဆးတုိက္ေကၽြးေတာ႔မယ္ဆုိရင္ သူ႔ရဲ႔ ကၽြတ္တမ္း၀င္ခ်ိန္ကုိ ေမွ်ာ္ၾကည္႔ပါတယ္. အခ်ိန္အခါက်ေရာက္မွ သူနဲ႔သင္႔ေတာ္တဲ႔ တရားေတာ္ကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူပါတယ္. အခ်ိန္အခါမက်ေသးဘဲ ေျပာေဟာရင္ ဒီတရားစကားပဲျဖစ္ေနေပမယ္႔ အက်ိဳးတရားျဖစ္ထြန္းမွာ မဟုတ္ပါဘူး.

တကယ္ေတာ႔ How to do ထက္ When to do က အမ်ားၾကီး ပုိခက္ေနတတ္ပါတယ္. အဲလုိပါပဲ. How to say ထက္ When to say ကလည္း အမ်ားၾကီး ပုိအေရးၾကီးေနတတ္ပါတယ္. ဒါကုိ မွန္ကန္စြာ ရႈျမင္သုံးသပ္တတ္ဖုိ႔ကေတာ႔ မိမိကုိယ္တုိင္ရဲ႔ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြးနဲ႔ ပတ္သက္ေနပါတယ္. ဒါေပမယ္႔ ဒါေတြက သတိထားျပီးသင္ယူရင္ တတ္ပါတယ္.

နံပါတ္ (၃) ျဖစ္တဲ႔ ထြက္ေပါက္ေပးထားရမယ္ ဆုိတာကေတာ႔ တစ္ဖက္လူကုိ ေခ်ာင္ပိတ္ျပီး စကားစစ္မထုိးပါနဲ႔. လူမွာ အတၱဆုိတာရွိပါတယ္. ကုိယ္႔အတၱကိုထိရင္ လူတုိင္းဆတ္ဆတ္ထိမခံ ျဖစ္တတ္ပါတယ္.

ေခြးပိန္ေလးတစ္ေကာင္ကုိ ေခ်ာင္ပိတ္ျပီးရုိက္ၾကည္႔ပါ. သူ႔မွာ ထြက္ေပါက္မရွိေတာ႔တာ ေသခ်ာရင္ ရုိက္တဲ႔သူကုိ ရွိတဲ႔အင္အားေလးနဲ႔ ျပန္ကုိက္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားပါလိမ္႔မယ္.

ဒီလုိပါပဲ. ဘယ္သူ႔ကုိမွ ထြက္ေပါက္ပိတ္ရေလာက္ေအာင္ ဖိမေျပာပါနဲ႔. ကိုယ္ေျပာခ်င္တာကို ေျပာပါ. Pros and Cons (အက်ိဳးအျပစ္) ေတြကုိ ခ်ျပပါ. ျပီးရင္ေတာ႔ သူကုိယ္တုိင္ပဲ စဥ္းစားဆုံးျဖတ္ပါေစ.

ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း၊ မန္ေနဂ်ာေကာင္းေတြက တစ္ဖက္လူကုိ ဇြတ္မတုိက္တြန္းဘူး. သူျဖစ္ေစခ်င္တာကုိ ခ်ျပျပီးေတာ႔ တစ္ဖက္သားကုိ စဥ္းစားခုိင္းတယ္. ေနာက္ဆုံးမွာ ကၽြန္ေတာ္ဒီလုိစဥ္းစားမိလုိက္တယ္ဆုိျပီး တစ္ဖက္သားက ထုတ္ေျပာလာတဲ႔အထိ ကုိယ္႔ရဲ႔ အၾကံဥာဏ္က သူ႔စိတ္ထဲကုိ စီး၀င္နစ္ေျမာသြားေစရမယ္.

အဲဒါေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ႔ အရည္အခ်င္းပဲ.

လူတစ္ေယာက္ကုိ ေျပာင္းလဲလာေစခ်င္ရင္လည္း ဒီသေဘာပဲ. ေျပာင္းလဲသင္႔တဲ႔ အခ်က္ေတြကုိ ေျပာျပရမယ္. သူယူဆတာေတြ ဘယ္ေနရာမွာ လဲြေခ်ာ္သြားတယ္ဆုိတာကုိ သူျမင္လာေအာင္ ရွင္းျပရမယ္. ကုိယ္႔အျမင္ကုိလည္း သူ႔အတၱကုိ မထိခုိက္ေစဘဲ တင္ျပတတ္ရမယ္. ျပီးေတာ႔မွ ကုိယ္႔ဖက္ပါေအာင္ စကားအလိမၼာသုံးျပီး စည္းရုံးတတ္ရမယ္.

ဒီတုိင္းသြားျပီး

ေဟ႔ေကာင္. မင္းထင္တာ မွားေနတာ. ဒါကမွ အမွန္. မင္းမသိဘူးလား. ငါတုိ႔အားလုံးသိတယ္. မင္းတုိ႔မုိ႔မသိတာ ငါသိပ္အံ႔ဩတယ္.

ဒါမ်ိဳးသြားေျပာၾကည္႔. ဘယ္သူမွ မခံဘူး. သူမ်ားမွားေၾကာင္းေျပာေနတဲ႔ ခင္ဗ်ားကုိယ္တုိင္ရဲ႔ ေျပာဆုိပုံမွားေနတယ္. ဒါေၾကာင္႔ ခင္ဗ်ားလုိခ်င္တဲ႔ ရလာဒ္ရလာမွာ မဟုတ္ဘူး.

ႏုိင္ငံျခားကလာတဲ႔ ေဆးေတာင္႔ေလးေတြကုိ အခြံခၽြတ္ျပီး ေသာက္ၾကည္႔ဖူးတယ္. ခါးလုိက္တာဗ်ာ. အခြံေလးကုိ ကုိက္စားၾကည္႔ေတာ႔ ခ်ိဳေနတာပဲ. ဒီလုိပဲေပါ႔ဗ်ာ. ေကာင္းတယ္ဆုိတုိင္း ဒီတုိင္းသြားေျပာလုိ႔ မရဘူး. အေပၚက သကာအုပ္တတ္ရတယ္. အဓိကက ကုိယ္႔စကားနား၀င္ဖုိ႔ပဲ. ေျပာတတ္ရတယ္. မဟုတ္ရင္ေတာ႔ ခင္ဗ်ား ရန္သူတစ္ေယာက္ ေကာက္ရလုိက္တာနဲ႔ အတူတူပဲ. မယုံရင္စမ္းၾကည္႔ေပါ႔. ကၽြန္ေတာ္အပိုမေျပာဘူး.

မိဘေတာင္မွ သားသမီးကုိ ဆုံးမတယ္ဆုိျပီး ႏိုင႔္္ထက္စီးနင္းေျပာတာနဲ႔ ခ်ိဳခ်ိဳသာသာနဲ႔ နား၀င္ေအာင္ေျပာတာ ဘယ္ေလာက္ကြာတယ္ဆုိတာ ငယ္ရာကၾကီးလာခဲ႔တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အားလုံးသိပါတယ္. ဒါေတြကုိ လက္ေတြ႔လူမႈဘ၀ၾကီးထဲမွာက်ေတာ႔ ဘာလုိ႔ မသိက်ိဳးကၽြံျပဳထားၾကတာလဲ.

“တစ္ေယာက္စကား၊ တစ္ေယာက္နားမွာ၊ မခါးရေအာင္၊ ေမာင္တုိ႔ဆုိေလ၊ ပ်ားသကာသုိ႔ခ်ိဳလွေစ…” တဲ႔.

အဲလုိမက်င္႔သုံးဘဲ ငါ႔စကားႏြားရေျပာေနၾကတာကုိ ဘေလာ႔ဂါေတြၾကားမွာ ေတြ႔ေနရတယ္. ဒါေတြကုိ မဆင္ျခင္ဘဲ ဒုံရင္းအတုိင္းေနလည္း သေဘာပါ. ဒါေပမယ္႔ ဆင္ျခင္မယ္၊ ျပဳျပင္မယ္၊ ၾကိဳးစားလုိက္နာမယ္ ဆုိရင္ေတာ႔ ခင္ဗ်ားဟာ အရွိန္အ၀ါၾကီးတဲ႔ ဩဇာၾကီးတဲ႔ ေအာင္ျမင္တဲ႔ ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာပါလိမ္႔မယ္.

ျပႆနာတစ္ခုျဖစ္တဲ႔ အခါမွာ ၀င္တုိင္းမေကာင္းပါဘူး. ၀င္သင္႔တဲ႔အခ်ိန္ကုိ ပညာမ်က္စိနဲ႔ ၾကည္႔တတ္ရပါတယ္. အေျခအေနနဲ႔ အခ်ိန္အခါကုိ နားလည္က်င္႔သုံးတတ္ဖုိ႔လုိတယ္လုိ႔ စကားေဟာင္းတစ္ခုကိုပဲ ျပန္သုံးလုိက္ပါရေစ..

ဒါေၾကာင္႔ ေအာင္ျမင္တဲ႔ ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္ရင္ ဘေလာ႔ဂ္ေတြကို ေလွ်ာက္လည္ရုံသာမက ေကာ္မန္႔လည္းေရးတတ္ရပါမယ္. ေရးသင္႔ေရးထုိက္တာကုိ ေရးတတ္ဖုိ႔လုိသလုိ ေရးရမယ္႔ အခ်ိန္အခါကုိလည္း နားလည္သင္ယူတတ္ဖုိ႔လုိပါတယ္. မဟုတ္ရင္ေတာ႔ ခင္ဗ်ားကုိယ္တုိင္ပါ ေကာ္မန္႔တုိက္ပဲြထဲ ၀င္ပါသြားျပီးေတာ႔ အရည္မရအဖတ္မရ ျငင္းခုန္မႈေတြနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္၊ လူမုန္းမ်ားဖုိ႔ပဲ ရွိပါတယ္.

အဲလုိေျပာလုိ႔ လူခ်စ္ေအာင္ ဘာမွမေ၀ဖန္ေတာ႔ဘဲ ဒီတုိင္းေလးေနလုိ႔ မဆုိလုိဘူးေနာ္. လူတုိင္းရဲ႔ စိတ္ဆႏၵကုိ သိမ္းက်ံဳးယူႏုိင္ဖုိ႔ တကယ္ေတာ႔ မလြယ္ပါဘူး. ကုိယ္ယုံၾကည္ရာ၊ ကုိယ္လုပ္ခ်င္ရာကုိ မည္သူ႔အက်ိဳးစီးပြားကုိမွ် မထိခုိက္ေစဘဲ ယုံၾကည္စြာနဲ႔ပဲ တစုိက္မတ္မတ္လုပ္ပါ. လူခ်စ္ေအာင္မလုပ္ပါနဲ႔. လူၾကည္ညိဳေအာင္လည္း ျပံဳးျပံဳးျပံဳးျပံဳးေလးနဲ႔ သေဘာေကာင္းဟန္ျပျပီး မေနပါနဲ႔. လုပ္သင္႔တာ ေရးသင္႔တာ ေျပာသင္႔တာ ဆုိသင္႔တာကုိသာ လုပ္ပါ ေရးပါ ေျပာပါ ဆုိပါ. မိတ္ေဆြစစ္တစ္ေယာက္ရတုိင္း ခင္ဗ်ားမွာ ရန္သူတစ္ေယာက္ပါ ရလာလိမ္႔မယ္. ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ႔ မိတ္ေဆြရဲ႔ရန္သူဟာ ခင္ဗ်ားရဲ႔ ရန္သူပဲေလ. ဒါေၾကာင္႔ ရန္သူမရွိတဲ႔သူမွာ မိတ္ေဆြမရွိဘူးလုိ႔ စကားပုံျဖစ္ေပၚလာတာေပါ႔.

ဒီလုိပါပဲ. ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မိတ္ေဆြခ်ည္းသက္သက္ပဲ လုိခ်င္တယ္ဆုိလုိ႔ေတာ႔ မရဘူး. ဘေလာ႔ဂ္ေလာကမွာလည္း သူ႔ဖာသာ အသိုင္းအ၀ုိင္းေလးေတြ ဖဲြ႔ျပီးေနေနၾကတဲ႔ ဘေလာ႔ဂါတစ္ခ်ိဳ႔ရွိတယ္ဆုိတာ ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် သိလာပါလိမ္႔မယ္. ၾကာေလၾကာေလ ဘေလာ႔ဂ္ေလာကၾကီးက ျပင္ပလက္ေတြ႔ဘ၀ၾကီးနဲ႔ တူလာေလ ျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာ ဘေလာ႔ဂ္ေရးတဲ႔ သက္တမ္းၾကာလာရင္ သိလာမွာပါခင္ဗ်ာ.

တစ္ခ်ိဳးတစ္ေကြ႔မွာ ခင္ဗ်ားနဲ႔ ဘေလာ႔ဂါတစ္စုံတစ္ေယာက္ ကေတာက္ကဆျဖစ္ခဲ႔ရင္ေတာင္မွ ပညာတတ္ပီသစြာ ျငင္းခုန္ေဆြးေႏြးပါလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္အၾကံျပဳခ်င္ပါတယ္. ဒါဆုိရင္ တစ္ဖက္လူက ခင္ဗ်ားကုိ အျမင္မတူတာေတာင္မွ ေလးစားမႈေပးပါလိမ္႔မယ္. ေရရွည္လည္း အမုန္းမပြားဘဲ ဆက္ဆံသြားႏိုင္ပါလိမ္႔မယ္. ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္း ရပ္တည္လုိ႔ မရပါဘူး. ဘေလာ႔ဂ္ေလာကမွာလည္း ဒီလုိပါပဲ. အြန္လုိင္းက ကိစၥေတြပါကြာဆုိျပီး ခင္ဗ်ားတစ္ဦးတည္းေနၾကည္႔ပါ. ဘာျဖစ္လာမလဲဆိုတာ မၾကာခင္သိလာပါလိမ္႔မယ္.

ဒါေၾကာင္႔ မိတ္ေဆြတုိးပြားေအာင္ ရယူပါ. မိမိကုိ တစ္ဖက္သတ္ တုိက္ခုိက္ျပီး စကားတင္းဆုိလာခဲ႔ရင္ေတာင္ တည္ျငိမ္ရင္႔က်က္စြာ ေျဖရွင္းပါ၊ ေဆြးေႏြးပါ၊ ထိပ္တုိက္ရင္ဆုိင္ပါ၊ စိန္မေခၚပါနဲ႔။ ဒါဆုိရင္ ခင္ဗ်ားကို ရန္သူကေတာင္ ေလးစားပါလိမ္႔မယ္. လက္ေတြ႔ ျပင္ပဘ၀ထဲမွာလည္း ဒီလုိသေဘာတရားေတြကုိ အသုံးခ်ႏုိင္ပါတယ္.

ျပီးေတာ႔လည္း ငါ႔ဘေလာ႔ဂ္ပဲကြာဆုိျပီး ေရးခ်င္ရာေတြ ေလွ်ာက္မေရးပါနဲ႔. မိမိဘေလာ႔ဂ္အတြက္ မိမိသာလွ်င္ အယ္ဒီတာပါ. ဒါေၾကာင္႔ ပုိတာ၀န္ၾကီးပါတယ္. မၾကီးဘူးလုိ႔ ယူဆရင္လည္း မၾကီးဘူးေပါ႔ေလ. ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ သုံးလုိက္တဲ႔ စကားလုံးအသုံးအႏႈန္းကအစ စာဖတ္သူကုိ ေစာ္ကားတဲ႔ ပုံစံမပါေအာင္ ေသခ်ာစိစစ္ေရြးခ်ယ္ျပီး သုံးပါတယ္. ဘေလာ႔ဂ္ေပၚမွာ အတင္းအဖ်င္းေျပာတာမ်ိဳး၊ လူမႈေရးအရ မသင္႔ေတာ္တဲ႔ ဓာတ္ပုံေတြ တင္တာမ်ိဳးလည္း မလုပ္သင္႔ပါဘူး.

ေယာက်ၤားေလးတစ္ေယာက္၊ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ လက္ရွိမွာ ခ်စ္ေနေပမယ္႔လည္း သူက ကုိယ္႔ရဲ႔ အိမ္ေထာင္ဖက္ မဟုတ္ေသးပါဘူး. (လုံး၀ကုိေသခ်ာေနရင္ေတာ႔ တစ္မ်ိဳးေပါ႔ေလ.) ဒါေပမယ္႔ ကုိယ္႔ရဲ႔ဂုဏ္သိကၡာ၊ တစ္ဖက္သားရဲ႔ ဂုဏ္သိကၡာကုိ ေလးစားေသာအားျဖင္႔ ဓာတ္ပုံေတြ မတင္သင္႔ပါဘူး. ဒါက အားလုံးအတြက္ရည္ရြယ္ျပီးေျပာတာပါ. (ၾကိဳက္သလုိကဲြလဲြစြာ ျမင္ႏိုင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ)

ၾကမ္းကၽြံရင္ ႏႈတ္ရတယ္. စကားကၽြံရင္ ႏႈတ္မရဘူးဆုိတာေတာင္ ရွိေနေသးတာပဲ. ခုလုိမ်ိဳး အားလုံးသိေအာင္ လူသိရွင္ၾကားလုပ္ျပီးမွ အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင္႔ လက္မတဲြျဖစ္ေတာ႔ရင္ တစ္ဖက္သား သိပ္နစ္နာပါတယ္. အခုဟာက အကုန္ကၽြံကုန္တာပါ. ဒါေၾကာင္႔ လူမႈေရးရႈေထာင္႔ကေန ၾကည္႔ျပီး ဒါမ်ိဳးမလုပ္သင္႔ပါဘူး. မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ကုိယ္႔ကုိ ဆက္ျပီး မခ်စ္ႏိုင္ေတာ႔လုိ႔ လက္တဲြျဖဳတ္သြားမယ္ဆုိရင္ ဒါကုိ နားလည္လက္ခံေပးႏုိင္ဖုိ႔လုိပါတယ္. ေၾကကဲြပါ. ခံစားပါ. ဒါေပမယ္႔ လက္စားေတာ႔ မေခ်ပါနဲ႔. ေယာက်ၤားေကာင္းပီသစြာ ရင္ဆုိင္ေျဖရွင္းပါ. ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ Gentleman ပီသဖုိ႔လုိပါတယ္. မေက်နပ္ရင္ အျပင္မွာ ထိပ္တုိက္ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးပါ. ဘေလာ႔ဂ္ေပၚတင္ျပီး အရွက္ခဲြတဲ႔ပုံစံမ်ိဳး၊ ေၾကကဲြတမ္းတေနတဲ႔ ပုံစံမ်ိဳးလုပ္ရင္ေတာ႔ မိန္းကေလးလည္း နစ္နာတယ္. ခင္ဗ်ားကုိလည္း အားလုံးက အထင္ေသးရြံရွာသြားမွာ ေသခ်ာပါတယ္. ကုိယ္နဲ႔ခ်စ္ေနစဥ္က ယုံၾကည္စြာေပးခဲ႔တဲ႔ သူ႔ဓာတ္ပုံေလးေတြကုိ ခုလုိျဖစ္ေတာ႔မွ တစ္ဖက္သားအတြက္ ထည္႔မစဥ္းစားဘဲ ကုိယ္လုပ္ခ်င္တာေတြကို ဇြတ္မလုပ္သင္႔တာ ေလာကနီတိထဲမွာ ထည္႔မေရးထားတဲ႔ unwritten law တစ္ခုပါ. ဒါေတြကုိ ဂရုမစိုက္ဘူးဆုိရင္ေတာ႔ ဆက္လုပ္ပါ. ဘာမွ ဆက္ေျပာစရာမရွိေတာ႔ပါဘူး. လူတုိင္း ကုိယ္႔သမိုင္းကုိယ္ေရးတာခ်ည္းပါပဲ.

တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ပညာဗဟုသုတတုိးပြားေအာင္ ၾကိဳးစားေလ႔လာမွတ္သားပါ. ဘေလာ႔ဂ္ကုိလည္း ပုိ႔စ္မွန္မွန္ေလးတင္ေပးပါ. မတင္ႏုိင္ေသးရင္လည္း မတင္ႏုိင္ေသးေၾကာင္း ေလးစားစြာ အသိေပးပါ. ဒါဟာ စာဖတ္သူအေပၚထားရွိတဲ႔ ကုိယ္႔ေစတနာကုိ ျပသရာလည္း ေရာက္ပါတယ္. တစ္ပတ္မွာ ပုိ႔စ္တစ္ခုေလာက္ေတာ႔ တင္ေပးႏုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ. မိမိဘေလာ႔ဂ္ကုိလည္း တန္းပလိတ္ခဏခဏမေျပာင္းပါနဲ႔. စာဖတ္သူက သူအကၽြမ္း၀င္ေနျပီးသား တန္းပလိတ္မွာ စာလာဖတ္ရတာ ပုိျပီးေတာ႔ သက္ေတာင္႔သက္သာျဖစ္တယ္လုိ႔ ခံစားရပါတယ္. တန္းပလိတ္ကုိ ၾကိဳက္တာေသခ်ာလုိက္ေရြးပါ. ၾကိဳက္ျပီဆုိရင္ အဲဒါကိုပဲသုံးပါ. တျဖည္းျဖည္းခ်င္း feature ေတြကုိ ေျပာင္းယူပါ. တန္းပလိတ္တစ္ခုလုံးၾကီး ေျပာင္းရတာက တကယ္ကုိ လုိအပ္မွပဲ
လုပ္သင္႔ပါတယ္. ခဏခဏေျပာင္းေနတာထက္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာမွ ေနာက္တစ္ခုေျပာင္းတာ ပုိေကာင္းပါတယ္. ပုိ႔စ္ေကာင္းေကာင္းေလးေတြ ေရးတဲ႔ဖက္ကုိ ပုိျပီး အာရုံစိုက္သင္႔ပါတယ္.

ပညာဥာဏ္ၾကီးမားေအာင္ စာမ်ားမ်ားဖတ္ပါ. စာမ်ိဳးစုံဖတ္ပါ
ေလ႔လာဆည္းပူးခဲ႔တာေတြကုိ ေ၀ငွပါ. အမ်ားဆီကလည္း ျပန္သင္ယူပါ.
မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းတုိးပြားေအာင္ လုပ္ပါ
ကုိယ္ေရးကုိယ္တာခံစားခ်က္ကုိ ထိန္းသိမ္းပါ
စာဖတ္သူကို ေလးစားပါ

ဒါဆုိရင္ ေျမၾကီးလက္ခတ္မလဲြဘူး
ခင္ဗ်ားဟာ ေအာင္ျမင္တဲ႔ ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္ျဖစ္ရုံသာမကဘူး. ေအာင္ျမင္တဲ႔လူသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာဖုိ႔ပါ ၁၀၀ % ေသခ်ာေနပါျပီ..

ခင္မင္ေလးစားလ်က္

ရန္ေအာင္(www.yanaung.net)

Friday, January 21, 2011

ေတေလမွတ္တိုင္

0 comments
ၾကယ္ေတြ ၾကယ္ေတြ
သမ္းေ၀မႈ ေခ်ာင္းေခ်ာင္းထ
ေဟာင္းေလာင္းပြင္႔ေနတဲ႔..ည။

၀ိညာဥ္ႏွင္းမႈန္တစ္စက္
အိပ္မက္ ၿမင္းခြာ အမွတ္(၁၃)
တစ္ေယာက္တည္း အတံုးအရံုးလဲသူ
ငါ႕ ကံၾကမၼာနဲ႔..လူ

ဂမၻီရ သစ္ပင္မွာမွ
စြယ္ေတာ္ပြင္႔အို ရွာခ်င္တဲ႔လက္
ကားစင္တင္ၿပီး မီးရႈိ႕သတ္မယ္။

လၿပည္႔၀န္းေရ
ပန္းကႏၱာရမွာ
အမုန္းေတြ လဲ႔ၿပာကြဲအက္
ငါဟာ
ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ ၿပန္တူးေနတဲ႔
ေပါက္ခၽြန္းတစ္လက္ကြဲ႔ သိရဲ႔လား။

ၿခေသၤ႔နဲ႕ ဘယ္လိုတိုက္တိုက္
ဘီလူးနဲ႔ ဘယ္လိုကိုက္ကိုက္
ခ်စ္မိသူေလာက္ေတာ႔
ဘယ္သူမွ လူမိုက္ မမည္။

ကေ၀မီးေတာက္
ေဆာင္းဦးေပါက္ အရက္တစ္အိုး
ၿမဴခိုးေ၀ေ၀ေက်ာက္ခဲမ်ား
ငါ႔ကိုထားခဲ႔ပါ။

ေတေလမွတ္တိုင္
ေမ်ွာ္စင္ေတြထက္ ပိုခိုင္လာရဲ႔
ေၿခေထာက္ကတစ္ၿခား လမ္းတစ္ၿခား
ငါဘယ္ေတာ႔မွ မသြားဘူး မိန္းကေလးေရ။


တာရာမင္းေ၀ (-မိုးေခါင္လို႔ တီးတဲ႔ဗံုသံမွ....)

ဗ်တ္ေစာင္း ဘာသာေဗဒ

0 comments
လၿခမ္းအ၀ါကို ၿမင္လို႔
ေကာင္းကင္ကို မၿမင္လိုက္ဘူး။
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္
ရြာရိုးကိုးေပါက္ ေ၀းခဲ႔မိတယ္။

ေကာင္မေလးေရ
ငါ႔ရဲ႔
အေမတစ္၀က္၊ ေဆာင္းရာသီတစ္၀က္ ေကာင္မေလးေရ
ငါ႕ကို ကယ္ပါ။

ငါ႔ကို ကယ္တင္တယ္လို႔ သေဘာမထားဘဲ
ငါ႔ကိုပဲ ကယ္ပါ
မင္းရဲ႔ အၿဖဴ တစ္၀က္ရဲ႔ အၿဖဴတစ္၀က္ေလာက္
ငါ႔ကို ဆြတ္ေပးပါ။
 

ရင္ဘတ္က ၾကယ္ေငြ႕ေတြ ၿဖာက်လာတဲ႔အထိ
ငါ ပြင္႔ပစ္လိုက္ခ်င္လို႔ပါ။

တာရာမင္းေ၀ (-မိုးေခါင္လို႔ တီးတဲ႔ဗံုသံမွ...)

Wednesday, January 19, 2011

ေသာကေျခရာ(၄)

0 comments
ပ်ံ႕လြင့္ယိုဖိတ္၊
စိတ္အာ႐ံု႐ုပ္၊
ခ်ဳပ္ရာၿငိမ္းရာ၊
နိဗၺာန္သာဆို ….
ညံ့ႏုအိေပြ႔၊
အေတြ႔အထိ၊
တြယ္ၿငိမေန၊
ေဝဒနာစု၊
သူ႔မေျပာမိ၊
ဘာသိဘာသာ၊
မ်က္ႏွာခ်င္းဆံု၊
ေနရ႐ံုမွ်၊
တစ္ဘဝရဲ့၊
ခဏနိဗၺာန္ … ။

ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)

အိပ္မက္သခင္

0 comments
သူသိမွာစိုး၊ တိတ္တခိုးေလ၊‎
စိတ္ဆိုးမွာလား၊ အသည္းၾကားက၊‎
စကားသံဆိတ္၊ မ်က္ဝန္းရိပ္မွာ၊‎
မ်ိဳသိပ္ကာပဲ ၾကည့္ေနမယ္။‎
သူသိမွာလား၊ ႏွလံုးသားက၊‎
ေစာင့္စားထိတ္ဖို၊ လိပ္ျပာညိဳတုိ႔၊‎
အုိ … ပ်ံကာဝဲ၊ ရင္ထိတ္သည္းဖို၊‎
အျမဲလိုပဲ ေမွ်ာ္မိတယ္။‎
သူသိမွာပါ၊ အၾကင္နာေတြ၊‎
ျမင္သာထင္ရွား၊ သူ႔အနားမွာ၊‎
ခစားေလတုိင္း၊ ရင္လိႈင္းခတ္သံ၊ ‎
ဆူညံမူပ်က္၊ ဟန္ေဆာင္ခက္တယ္၊‎
ေန႔ရက္လႏွစ္ ၾကာၿပီကြယ္။‎
သူသိေစခ်င္၊ သိတယ္ထင္မိ၊‎
သိရင္စိတ္ဆုိး၊ သိမွာစိုးျပန္၊‎
သိႏိုးသိျငား၊ သိမလားေပါ့၊‎
သိသြားမယ္ဆို၊ ၾကင္နာပိုႏိုး၊‎
အမ်ိဳးမ်ိဳးပင္၊ စိတ္မွာထင္ဆဲ၊‎
ရင္ထဲတိတ္တိတ္၊ စိုးထိတ္ထိတ္ျဖင့္၊‎
အိပ္မက္မ်ားကိုဖန္ဆင္းသူ။‎

ဟယ္ရီ

Tuesday, January 18, 2011

ေၾကြပြင့္ကိုသာ ေကာက္ပါေမာင္

0 comments
ကိုင္းထိပ္ဖူးမွာ
ပြင့္ဦးအသစ္ ယခုလွစ္သည့္
ေရႊရစ္ပန္းျပာ ခပ္မာမာေလး။
လွမ္းမီေပမယ့္
ေမာေနပါ့မယ္ ခူးမလြယ္ဘူး၊
ေျမ၀ယ္ေလွ်ာင္းစင္း ေမာင့္ေျခရင္းက
သက္ဆင္းေၾကြလြင့္ ခေရပြင့္ေလ။
အလြယ္လိုက္ၿပီး
အႀကိဳက္ဆင္သင့္ လွမ္းႀကိဳႏွင့္သည့္
ေၾကြပြင့္ကိုသာ ေကာက္ပါေမာင္ရယ္...

ၾကည္ေအး

Monday, January 17, 2011

ခရမ္းျပာဝိုင္(၃)

0 comments
ခ်စ္သူ႔စိတ္မွာ၊
လိပ္ျပာလိုအၿမဲ၊
အရိပ္ပမာခိုတဲြလို႔၊
ႏွစ္ကိုယ္မခဲြ ေနလိုခ်င္လဲ၊
ေမၿငိဳျငင္မွာစိုးတာမို႔၊
ပန္းကိုခ်ိဳးလို႔ အပန္ခက္၊
အပင္ထက္မွာသာ ယဥ္။
သူ ့ဘဝအေမာေတြ ေျပပါေစေတာ့ရယ္လို႔၊
အႏုအရြအေျပာေတြ ေခြ်ကာေျဖေလ်ာ့မိမွ၊
သမုဒယသေဘာေတြ ေဝလာေလေတာ့၊
ေထြဗ်ာေပြေပါ့ ကိုယ့္စိတ္အလ်ဥ္၊
အရိပ္ထင္ကာ သူရိွၿမဲ။ ‎
ခက္ေခ်ၿပီေလ .. ‎
ရတက္ေပြသီ အိပ္မရဘဲ၊
စိတ္ကအၿမဲ သူ႔ထံမွာ၊
အခုျပန္ကာ ေျပးေတြ႔ခ်င္လဲ၊
ေဝးတေျမ့ခင္ သူ႔ဘဝနံေဘးမွာ၊
အယုအယေတး သီခြင့္မရိွသူမို႔၊
မခိ်ရင္ပူလို႔ တမ္းတကာ၊
ႏြမ္းလ်စြာ ဒီဘဝအေဆြးေတြနဲ႔
အလွမ္းကကြာ မညီမွ်ေဝးေလေပါ့၊
သီသမွ်ေတး အလြမ္းကဗ်ာရွည္ၿပီ၊
ညီမေလး ခရမ္းျပာေရ ….‎
ႏြမ္းကာေၾကကဲြ။ ။

ဟယ္ရီ

ခရမ္းျပာဝိုင္(၇)

0 comments
ရြက္ေၾကြညမွာ
မ်က္ရည္စနဲ႔သာေနမယ္ခင္။
လေရာင္လိမ္းကံ်၊
တိမ္လႊာကို ပန္ဆင္ရင္း၊
ပါးျပင္ယံ ေမႊးျမျဖဴလို႔၊
ဘဝျမဴ ကင္းစင္ပကာ၊
ႏွင္းလြင္ညကဗ်ာသြင္ႏွယ္၊
ဆင္းသြင္ျမပဝါဆင္ေစ၊
ကလ်ာခင္ခ်စ္ေသြး။
မနမ္းသာ ေဝစြင့္လန္းတဲ့၊
ခရမ္းျပာ ေမပြင့္ပန္းကို၊
မျမန္းသာ ေျခြလင့္မလွမ္းႏိုင္ဘု၊
ေနသင့္ပန္းလို ႏြမ္းပ်က္ေၾကြကာ၊
တမ္းရက္ရွည္ ေလနီေမႊ႕ေတာ့၊
လြမ္းမ်က္ရည္ ေဝသီေဝ့ၿပီကြယ့္၊
ေၾကြၿပီေလ့ ရည္ျမေသြးနဲ႔၊
ေနျခည္ေမ့ဆီကေဝးေပါ့၊
သီလ်ေဆြး အလြမ္းျဖာလို႔၊
ညီမေလး ခရမ္းျပာရယ္ …‎
လြမ္းကဗ်ာေရး။ ။

ဟယ္ရီ

ခရမ္းျပာဝုိင္(၁၂)

0 comments
အလင္းတစ၊ ပ်ိဳ႕အက္က်စဥ္၊
ညအသေခ်ၤ၊ သခင္ေနရက္၊
အိပ္မက္တံလွ်ပ္၊ ျဖတ္ျဖတ္လြန္႔လူး၊
မူးယစ္သီေဝ့၊ နဂါးေငြ႕တို႔၊
ေလြ႕ေလြ႕စင္စင္၊ သခင္ျမင္ပါ …
မ်က္ရည္လိမ္းၾကဴ၊ အဆိပ္ျမဴႏွင့္၊
ၾကယ္ျဖဴခိုးမွ်င္၊ ျခံဳလႊာဆင္သ၊
သခင္မထံ၊ ပန္းကာရန္ဆက္၊
မ်က္ရည္ဝိုင္ခ်ိဳ၊ ၿပိဳေလသည့္မိုး၊
တိတ္တခိုး႐ိႈက္၊ ေလာင္ၿမိဳက္ရင္းပင္၊
ခရီးႏွင္ခဲ့၊ ၾကယ္ေဝလဲ့ျဖာ၊
ခရမ္းျပာရဲ႕၊ လြမ္းဇာခ်ဲ႕တိမ္၊
ႏွင္းမိုးအိမ္မွ၊ က်ိန္စာအစ၊
ၾကယ္ေႂကြညေတြ …
လေရာင္ျမင္မွား၊ တိမ္ဖ်ား၌ခုိ၊
အတၱခ်ိဳတို႕၊ ေဝ့စိုဝင္းစက္၊
ျပာလင္းလက္ရီ၊ မ်က္ရည္ဝိုးဝါး၊
ပန္းစကား၏၊ လြမ္းဖ်ားျမစ္ရင္း၊
ခ်စ္ျခင္းဋီကာ၊ ကမၻာတည္သေရြ႕ …
ရင္ႏွင့္အမွ်၊ ခ်စ္ရပါသူ၊
လြမ္းရိပ္ျမဴသဲြ႕၊ လင္းျပာလဲ့မူး၊
ပြင့္ဦးစံပယ္၊ ရနံ႕တြယ္ငင္၊
ၾကယ္စင္ပန္သ၊ လြလြျဖဴေဖြး၊
ညီမေလးေရ ….
ေၾသာ္ … ဒီလိုႏွင့္၊
ရင္နင့္သည္းထန္၊ လွ်ပ္စီးမာန္တင္း၊
မိုးယံဝင္းဝိုး၊ လွ်ပ္လက္ပ်ိဳးခ်ိန္၊
တိမ္ႀကိဳးပန္းခက္၊ အလြမ္းစက္တုိ႔၊
ႏြမ္းပ်က္ေတးကို၊ ေစာင္းအိုႀကိဳးထက္၊
အက္ကဲြနင့္ဆုိ၊ ငိုခဲ့ၾကသည္၊
ေဝးခဲ့ၿပီေလ …
ခရမ္းျပာဝိုင္၊ လြမ္းဗ်ာဆုိင္ဝဲ၊
ေၾကကဲြဆုိ႔နင့္၊ ဆုိင္းညိဳ႕ရင့္သီ၊
ရင္ႏွင့္ဆဲြသည့္ လြမ္းပန္းခ်ီ။ ။
ဟယ္ရီ

သူစိမ္း

0 comments
တြယ္တာလွေပမဲ့ 
ကြယ္ရာကဘဲခ်စ္ေတာ့မယ္
အဆင္ခက္ေလေတာ့
မၾကင္ရက္တယ္သခင္ဆိုမလား
ေနညိုရင္ကိုယ့္အျပစ္ပါဘဲ
စိတ္ညစ္တယ္ကြယ္။      ။
သံေယာဇဥ္ေခြကာရစ္ေပမဲ့
ျပန္ေျပာရင္ေ၀ဒနာျဖစ္ရံုမို႔
ခ်စ္တတ္သူအမူလုပ္ပါလို႔
ရင္တြင္းမွာမၾကည္ေမြ႔ေလေတာ့
ဒီေန႔လဲစိတ္ညစ္တယ္။    ။
သိပ္ခ်စ္တယ္လို႔မဆိုသာေတာ့
ပါးစပ္ကေျပာမွာလား
ႏႈတ္ဖ်ားမွာေမတၱာမရွိပါဘူး
အၾကည့္ဆံုေ၀ဒနာေႏြးေတြက
အၾကင္နာေျခရာေလးေတြဘဲ
ခ်စ္သည္းရယ္ဖာသာေျဖလို႔
မာယာေတြဟန္ေဆာင္ထိန္းကာ
တစိမ္းေတြေပါ့။    ။

ေမာင္စိန္ဝင္း(ပုတီးကုန္း)