နာကျင်အတိတ်

အချစ်နဲ့ ကမ္ဘာကိုပတ်

လမ်းခုလတ်မှာ...ကွဲသွားတယ်..

နောက်ဆက်တွဲနေတဲ့..

လွမ်းဆွေးခြင်း..ကြေကွဲခြင်းတွေက..

ကျနော်ကိုခွဲမသွားခဲ့ဘူး...

ထို့နေ့ပေါ့..၂၀၁၇...ကျောင်းသားဘဝတွေ

သူမ..ဟာ..ကျောင်းစိမ်းကျောင်းဖြူ

နဲ့..ကျနော်မြင်ကွင်းတိုင်းကို..တောက်ပ

စေသူ..တစ်နည်းအားဖြင့်..ကမ္ဘာကို

အတူပတ်ခဲ့ဘူးသူ..ပေါ့

သူမရဲ့..ရီသံသဲ့သဲ့အောက်မှာ..

နှလုံးသားက..အပြင်းထန်ငိုကြွေးဘူးလေရဲ့..

သူမရဲ့..ရီသံသဲ့သဲ့အောက်မှာဘဲ..

ဘဝကို..ဦးမော့ချင်ပြန်ရဲ့...

ဒါဟာ..နှလုံးသားရဲ့ပြယုတ်လား..

.ရက်ကို..လစား..

လကို..နှစ်စား..နဲ့..

နာရီလက်တံကို ..နောက်ပြန်ရစ်ပြီး..

နှောင်းချိန်တွေ..ပြန်ရလို့ရငြား....

ကျနော်ဟာ..အရူးထခဲ့ဘူးသူပါ..

ပြီးဆုံးခဲ့ပြီ..ဒီဇာတ်မှာ..သူမက..

ကျနော့်ကို..ထားခဲ့ပြီ..ရာစုနှစ်ရဲ့..

အစသာသာ..၂၀၁၁...မှာ..

တစ်ပါးသူကို..ဦးညွှတ်လိုက်ပြီ...ကွယ်

သူမရဲ့ လည်ဆံတစ်မွှေးတစ်မျှင်..မြင်တိုင်း

ဦးညွှတ်ခဲ့ရတဲ့ကျနော်ပါ....

ဘာကြာင့်များ..ကျားအိုကို..သွားဦညွှတ်

ရတာလဲ..ချစ်သူ...

စည်းစိမ်ကြောင့်လား...?

တိုက်တွန်းတဲ့..ပတ်ဝန်းကျင်ကြောင့်လား.?

သွေးချင်းနီးတဲ့..ဆွေမျိုးများကြောင့်လား?.

သေချာတာက..နင့်နှလုံးသားစေရာ....

မဟုတ်ခဲ့ဘူး.....

အသက်ထက်ဆုံးချစ်မယ်...

ငါ့အသက်ကအရေးမပါလို့မဟုတ်ဘူး...

ငါ့အချစ်က..အသက်ထက်..အရေးပေးခဲ့လို့ပါ...

ခုချိန်မှတော့...ကံကြမ္မာကို..ကျုပ်လက်ညှိး

မထိုးတော့ဘူး...ချစ်သူ...

သင်္ခါရ...ကိုလက်ခံနိုင်ဖို့ကြိုးစားရလိမ့်မယ်.....

Chin Lay

........ never..give..up...

​ေလာကႀကီးရဲ႕....အ​ေတြး​ေခၚ..
ကမၻာ​ေက်ာ္​...စကားလုံး​ေတြက..
လူ​ေတြကိုခ်စ္​တတ္​​ေအာင္​...
သင္​​ေပးခဲ့ၿပီး.....ငါ့ကိုယ္​ငါ..
.......မုန္​းတတ္​လာခဲ့ၿပီ.........

​ေသခ်ာပါတယ္​...ကိုယ္​့ႏွဖားကိုယ္​..
ထိုးၿပီး...​ေနခြင္​့မရ​ေတာ့မွ....
...သူတို႔...ႀကိဳးဆြဲရာ...လိုက္​က..
​ေနရဦးမယ္​​ေလ..

........တခါတ​ေလ.......
အပယ္​တရိစၦာန္​..​ေတြရဲ႔ဦး​ေႏွာက္​နဲ႔...
..လူဆိုတဲ့...ဦး​ေႏွာက္​​ေတြ..ကို..
.........ပိသာခ်ိန္​..ၾကည္​့လိုက္​ခ်င္​တယ္​..
..ခ်ိန္​ခြင္​လ်ွာ...ရယ္​...မွန္​ကန္​မႈ႔..႐ွိ​ေပးပါကြာ..

............ဘဝဆိုတာႀကီးက...ခါးသီးတယ္​...
..ျပန္​ဆန္​းစစ္​ၾကည္​့​ေတာ့...က်ဳပ္​က​ေရာ..
......ဘယ္​ႏွႀကိမ္​မ်ား..အခ်ိဳ႐ွာခဲ့ဘူးလို႔လဲ..?

........မဟူရာ...ည..ဆိုတာ......
တကယ္​ဘဲ...အလင္​းမဲ့​ေန​ေတာ့မွာလား..
.....အာ့ဆို...ငါတို႔​ေတြ..​အ​ေယာင္​​ေယာင္​..
အမွားမွား..နဲ႔ဆက္​​ေလ်ွာက္​ဖို႔..စိတ္​ကူးမ႐ွိခဲ့ဘုူး......

.......ပန္​းတိုင္​​ေလ်ွာက္​မဲ့..လမ္​းက....ခလုတ္​အျပည္​့...​ေမွာင္​မိုက္​​ေကာင္​း..လိမ္​့မယ္​..
ပိုးစုန္​းၾကဴးးအလင္​း​ေရာင္​​ေလာက္​ဘဲ...႐ွိခဲ့ရင္​..
​ေတာင္​......ငါတို႔​ေတြ..တ​ေန႔မဟုတ္​...တ​ေန႔​ေရာက္​
...မွာပါ....သူငယ္​ခ်င္​း

...Chin lay

......ဇာတိအလွမ်း....

အိမ်ကို..ငေးခဲ့...

တောင်တွေ...ပတ်လည်နဲ့...

ဝိုင်းရံထားတဲ့...နယ်မြို့လေးအကြောင်း..

ကို...တွေး...ရင်း..

တိမ်တွေကို..စီးပြီး..ပြန်ခဲ့ချင်တယ်...

ကွေ့ ကောက်တဲ့လမ်းမတွေထက်..

ခြေရာတွေ...ထပ်ခဲ့တဲ့...ဗိုလ်ချုပ် လမ်းတွေ..

ဟောင်းအိုနေတုန်းဘဲလား...

ခါးတွေ..ကိုင်းပြီး..နေရောင်ကို..

မိုးပေးတဲ့...ကုက္ကိုပင် ကြီးတွေ..ကို..

ရှင်သန်နေစေချင်တယ်.....

တောင်စွယ်မှာ...နေကွယ်တော့..

လူငယ်တွေဟာ....ဆုံစည်းလို့..

စကားတွေ...ဖောင်ဖွဲ့ခဲ့ကြတယ်...

ခုနှစ်တွေက...ပြောင်းလို့...

သက္ကရာဇ် တွေ....အထပ်ထပ်..

ဖြိုချခဲ့တဲ့..နယ်မြို့လေး...က...

လွမ်းမောစရာ....ရှုခင်းတွေနဲ့....သူ့မှာလဲ..

ရာဇဝင်နဲ့....လေ...

ရင်ထဲမှာ...ကဗ္ဗည်းထိုးထားတယ်...

ကလေးမြို့....မှကြိုဆိုပါ၏ ...

တောင်ကို...ကွေ့ဝိုက်..စီးဆင်းနေတဲ့..

ဥပုတ်ချောင်းကြီးက...တို့မြို့လေးကို ..

ထွေးပွေ့ထားခဲ့တယ်...

ပွင့်လင်းပြီး...ရိုးသားတဲ့....ထိုမြို့လေးရဲ့

အရိပ်ကို..ခိုလှုံခွင့်....ပြန်ရချင်ပြီ..

လွတ်လပ်မှု့အပြည့်နဲ့....နယ်မြို့လေးအကြောင်း

တွေးရင်း...ငေးမော...နေမိခဲ့တယ်..

Chin Lay