မသိစိတ္ထဲ အသိစိတ္မွာ
တြယ္ၿငိေနေသာ ပင့္ကူတစ္ေကာင္လို...
တြယ္တာေႏွာင္ရစ္ အျပဳံးမ်ားစြာ
ေအးစက္စက္ မ်က္ဝန္းတစ္စုံ
ၾကည့္ကာလြမ္းလို႕ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူး
အနာဂတ္မ်ားစြာ...
သူ႕လက္ကိုတြဲ တူေလွ်ာက္လွမ္းကာ
အတိတ္ခ်ိိန္မွ ပစၥဳပၸန္
ပစၥဳပၸန္မွ အနာဂတ္တိုင္...
စိတ္ကူးယဥ္စြာ ေတာင္ပံျဖန္လို႕
လြမ္းေမာျခင္းႏွင့္ ေဝးေနရမည့္
ညိဳ႕မ်က္ဝန္းထံ..
ပင္လယ္ျခားက အလြမ္းေတြႏွင့္
အတိတ္ဆိုတာ ရင္ကပြင့္တဲ့ ပန္းလို
ထာဝစဥ္ ခ်ိဳၿမိန္ေအးမွ် ႏိုင္ပါေစ
သူ႕အတြက္ဆိုရင္...
0 comments:
Post a Comment