သူသိမွာစိုး၊ တိတ္တခိုးေလ၊
စိတ္ဆိုးမွာလား၊ အသည္းၾကားက၊
စကားသံဆိတ္၊ မ်က္ဝန္းရိပ္မွာ၊
မ်ိဳသိပ္ကာပဲ ၾကည့္ေနမယ္။
သူသိမွာလား၊ ႏွလံုးသားက၊
ေစာင့္စားထိတ္ဖို၊ လိပ္ျပာညိဳတုိ႔၊
အုိ … ပ်ံကာဝဲ၊ ရင္ထိတ္သည္းဖို၊
အျမဲလိုပဲ ေမွ်ာ္မိတယ္။
သူသိမွာပါ၊ အၾကင္နာေတြ၊
ျမင္သာထင္ရွား၊ သူ႔အနားမွာ၊
ခစားေလတုိင္း၊ ရင္လိႈင္းခတ္သံ၊
ဆူညံမူပ်က္၊ ဟန္ေဆာင္ခက္တယ္၊
ေန႔ရက္လႏွစ္ ၾကာၿပီကြယ္။
သူသိေစခ်င္၊ သိတယ္ထင္မိ၊
သိရင္စိတ္ဆုိး၊ သိမွာစိုးျပန္၊
သိႏိုးသိျငား၊ သိမလားေပါ့၊
သိသြားမယ္ဆို၊ ၾကင္နာပိုႏိုး၊
အမ်ိဳးမ်ိဳးပင္၊ စိတ္မွာထင္ဆဲ၊
ရင္ထဲတိတ္တိတ္၊ စိုးထိတ္ထိတ္ျဖင့္၊
အိပ္မက္မ်ားကိုဖန္ဆင္းသူ။
ဟယ္ရီ
Wednesday, January 19, 2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment