တကယ်တော့.....မဖြူစင်ခဲ့ဘူး
ငါ့စိတ်တွေ....ငါ့ကိုယ်ငါ..
ပြန်ကြည့်လို့..မရလောက်အောင်..
ညစ်ညမ်းခဲ့တာပါ.....
သိက္ခာ တရားဆိုတာ...
စီးနေတဲ့...ဖိနပ် လောက်တောင်..
မထူ.....တော့ဘူးလားကွာ..
ရင်ထဲမရှိဘဲ..နဲ့...
မဆင်ခြေ..ပြောတဲ့စကားလုံးတွေ..ကို
ကြားရမဲ့.နှား..အချိန်မီ..
မပိတ်လိုက်မိဘူး....ဒီလိုဖြစ်မယ်မှန်း
ကြိုသိခဲ့ရင့်...ဂွမ်းနဲ့..ဆို့ထားခဲ့ပါတယ်..
ဘယ်လိုမှ...မပတ်သက်ချင်တော့ဘူး..
နင်ရဲ့အသိတရားအောက်မှာ...
ငါ..ဟာသိမ်ငယ်သွားခဲ့ပြီ ...ဘဲလေ
ထပ်ပြီး...ငါ့မှာ..ဆက်ရန်မရှိတော့..
ငါ့ကိုယ်ငါ......ပြန်သုံးသပ်ရင်း..
နင်တို့တွေ..ချီးမြှင့်တဲ့ဝမ်းနည်းမှု့တွေကို..
ပိုက်ထွေးနေလိုက်တော့မယ်...
Chin lay
0 comments:
Post a Comment