သမုဒယပံုျပင္
အခုမွပင္ ယံုခ်င္မိ။
တမင္ႀကံဳ ရင္ခုန္ဆဲမွာေပါ႕
ယွဥ္မဆံု ျမင္႐ံုနဲ႕ခြဲျပန္ေတာ႕
ရင္ထဲမွာ မေရမရာနဲ႕
တစ္ေနရာေသြခြာမယ္႕ နိမိတ္ေပလား
ေဝဒနာစိတ္ အပူတစ္စကို
သူမွ်ျပန္၏။ ။
ေမာင္စိန္ဝင္း(ပုတီးကုန္း)
သမုဒယပံုျပင္
အခုမွပင္ ယံုခ်င္မိ။
တမင္ႀကံဳ ရင္ခုန္ဆဲမွာေပါ႕
ယွဥ္မဆံု ျမင္႐ံုနဲ႕ခြဲျပန္ေတာ႕
ရင္ထဲမွာ မေရမရာနဲ႕
တစ္ေနရာေသြခြာမယ္႕ နိမိတ္ေပလား
ေဝဒနာစိတ္ အပူတစ္စကို
သူမွ်ျပန္၏။ ။
ေမာင္စိန္ဝင္း(ပုတီးကုန္း)
လြမ္းမ်က္ရည္ေဝဒနာေပးခ်င္လို ့
ပန္းသက္ေသေျခရာကေလးေတြနဲ ့
ေသြခြာေျပးပုန္းသူခင္။
အတိမ္းခက္ေပမယ့္
စိမ္းရက္တယ္ျငင္ျငိဳမလား
ရင္ကိုခြဲကာ သခင္ၾကည့္လွ်င္ျဖင့္
ျမင္မိမယ္ထင္။
သမုဒယဆိုတဲ့ ခ်စ္ၾကိဳးတစ္မွ်င္
ရစ္တိုးငင္လို ့အဝိဇၹာလႊမ္း
ပူပူသေရြ႔ကိုေတာ့
သူသူေတြ႔ကာဘယ္လိုသိႏိုင္မလဲ
ရင္ထဲမွာကြၽမ္းေျမ့ေဆြး
ေဝးေဝးကလြမ္း။
ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း)
ေမေမ
ဒီေန႕ေက်ာင္းမွာ
သမီးကိုယ့္နာမည္ကို
ေပါင္းတတ္သြားျပီ
ဆရာမက ေမေမ့နာမည္ေရးပါတဲ့
စာရြက္ဗလာကို ေငးၾကည့္ရင္း
မ်က္ရည္က်လာတယ္
ေမေမ့နာမည္မွ
သမီးမသိဘဲ ေမေမရယ္
ေဖေဖ
လမ္းထိပ္က သူငယ္ခ်င္းကို
သူ႕အေဖက
စက္ဘီးစီးသင္ေပးေနတယ္
သမီးေလ အရမ္းစီးခ်င္လို႕
သူငယ္ခ်င္းကို ပူဆာမိပါတယ္
သူကနင့္အေဖကို ဝယ္ခိုင္းပါလားတဲ့
သမီးလည္း ဘယ္ရမလည္း
ျပန္ေျပာခဲ့တာေပါ့
သမီးေဖေဖက အေဝးၾကီးမွာ
အလုပ္သြားလုပ္တာလို႕
ျပန္လာရင္ ကားၾကီးပါလာမွာ
နင့္ကိုေပးမစီးဘူးလို႕
ေဖေဖ လာေခၚမယ္မွတ္လားဟင္
ျမန္ျမန္လာပါေနာ္ ေဖေဖေနာ္
ေမေမ
ဒီေန႕ေက်ာင္းမွာ
သမီးကို လူရည္ခြၽန္ေရြးတယ္
ဒါေပမဲ့ အုပ္ထိန္းသူပါမွ
ခရီးထြက္ရမယ္တဲ့
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ထြက္သြားတဲ့
ေက်ာင္းကားၾကီးကိုၾကည့္ျပီး
သမီးျပဳံးလိုက္တယ္
သမီးမငိုပါဘူး ေမေမရယ္
ေမေမမပါဘဲလည္း သမီးမသြားခ်င္ပါဘူး
သမီးကို ေမေမျပန္လာေခၚတဲ့အခါၾကမွ
တူတူခရီးသြားၾကမယ္ေနာ္
ေဖေဖ
ဒီေန႕ဆရာမက
တိုင္းျပည္အတြက္ အသက္ေပးသြားတဲ့
အာဇာနည္ေတြအေၾကာင္း ေျပာျပတယ္
စစ္သားဝတ္စုံနဲ႕
ခန္႕ခန္႕ညားညားေဖေဖ့ကို
သမီးျမင္ေယာင္ၾကည့္တယ္
ေဖေဖကဘယ္လိုလူမ်ိဳးလည္းဟင္
အို ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သမီးေဖေဖ့ကို
ခ်စ္မွာပါပဲ
ေမေမ
သမီးဒီေန႕
ေနမေကာင္းဘူး အားေရာ့ျပီး
နားထဲကေလေတြထြက္ေနတယ္
ဆရာမကေတာ့သိပ္စိတ္မပူပါနဲ႕တဲ့
အရင္ကေရာဂါျပန္ထတာတဲ့
ခုခံအားက်ဆင္းမႈေရာဂါဆိုလား ဘာလား
ျပန္မေကာင္းခင္အထိ
သမီးေက်ာင္းမတက္ရဘူးတဲ့
သမီးစာေမးပြဲေတြက်မွာေၾကာက္တယ္ေမေမရယ္
သမီးပညာတတ္ၾကီးျဖစ္မွ
ေမေမနဲ႕ေဖေဖတို႕ကို
လိုက္ရွာႏိုင္မွာေလ
ေဖေဖေရ
အခုေလ သမီးနားမွာ
လူေတြအမ်ားၾကီးပဲ
ဆရာဝန္မေလးေတြနဲ႕သမီးဆရာမနဲ႕
ေက်ာင္းကသူငယ္ခ်င္းအခ်ိဳ႕လည္းပါတယ္
သူတို႕ကသမီးကိုလာၾကည့္ျပီး
သမီးကို ပန္းခ်ီပံုလွလွေလး လာေပးတယ္ေလ
သမီးရယ္ ေမေမရယ္ ေဖေဖရယ္
အတူတူ လက္တြဲထားတဲ့ပံုေလး
သမီးဝမ္းသာလြန္းလို႕
မ်က္ရည္ေတာင္က်တယ္
ေဖေဖ ျမင္ရင္အရမ္းသေဘာက်မွာသိလား
ေမေမ
သမီးသူငယ္ခ်င္းက
တိုးတိုးေလးကပ္ေျပာတယ္
သမီးက ေသေတာ့မွာတဲ့
သမီးကဘာလို႕ေသရမွာလဲ
ငယ္ငယ္ေလးရွိေသးတာ
ေမေမ သူေျပာတာမယုံနဲ႕ေနာ္
သမီးေနေကာင္းသြားရင္ ျမန္မာျပည္အႏွံ႕
ေမေမ့ကိုလိုက္ရွာမယ္ေနာ္
ေဖေဖ
ဒီေန႕ထူးဆန္းတယ္
သမီးအနားမွာ အားလုံးက
ဝမ္းနည္းတဲ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႕
သမီးကိုၾကည့္ေနၾကတယ္
ဆရာမက သမီးလက္ထဲကို
သမီးေမြးစာရင္းလာထည့္ေပးသြားတယ္
မအားတဲ့ၾကားက သမီးဇာတိကိုသြားစုံစမ္းေပးခဲ့တယ္တဲ့
ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ ဆရာမရယ္
ဟင္ ေခါင္းထဲမွာ မိုက္ခနဲ
နားထဲမွာလည္း အသံေတြ ဝူးတူးဝါးတားနဲ႕
အားအရမ္းေပ်ာ့လာသလိုပဲ
မျဖစ္ဘူး ေဖေဖ့နာမည္ရေအာင္ဖတ္မွ
သမီးမေအာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး
……..
…………
……………
သမီးအရမ္းေမာတယ္
အသက္႐ႉရတာအရမ္းခက္… တယ္
ေမေမ ေဖေဖ…
သမီးေနေကာင္း…သြားရင္
လာရွာမယ္ေနာ္… ေနာ္
ေစာင့္…ေစာင့္ ေနေနာ္
……………….
………….
…….
*Snowflake*
မင္းမ်က္၀န္းကမ္းပါးက ကိုယ့္သေဘၤာကို
ကပ္ဖို႔ငင္။ ကေလးေရ ..
ရႈံးမယ္မွန္းသိရက္နဲ႔ ခြင္းေနခဲ့ ကိုယ့္ျမွားေတြ ကိုယ့္ရင္ကိုသာ ထုတ္ခ်င္းခတ္ထိ။
တစ္ဘ၀စာ စိုက္ပ်ိဳးခဲ့ မ်က္ရည္သစ္ပင္
အစမ္းေလ့က်င့္ေနရ။
မီးေပးလိုက္ဆိုတာနဲ႔ ကိုယ့္ကို ငင္ေနတဲ့
မင္းမ်က္၀န္းဟာ ဇာတ္တိုက္ထားတဲ့ ျမစ္ျဖစ္သြား ကိုယ္မခံစားနိုင္ခဲ့။
ကေလးေရ .. ကိုယ္က ျမစ္ဆိုျပီး ကူးတဲ့ခါ တံလွ်ပ္ေတြ ကိုယ္က ေျမဆိုျပီး ေျပးတဲ့ခါ
တိမ္တိုက္ေတြ ပန္းတိုင္မဲ့ လိုက္ေနရျပီး အရႈံးသရဖူးပဲ ထပ္ထပ္ရ။
အရံႈးပါပဲ သဘာ၀က်တဲ့အခါ သိမ္းထားခ်င
္ေလာက္ေအာင္ လွပတယ္။ ကိုယ့္ဆိပ္ကမ္းမွာ ရႈိက္သံစြက္တဲ့ အလြမ္းေတြပဲ တင္က်န္ေန
ေတာ့ မုန္တိုင္းေရ ထန္လိုက္ပါေတာ့။
မနက္ျဖန္ဆို မနက္ျဖန္ဆို .. ပင္လယ္ေရ ေနလံုးရြဲရြဲၾကီးကို ရပ္ပစ္လိုက္စမ္း ေ၀းရမယ့္ မနက္ျဖန္ဆိုတာ မလာေစနဲ႔။
တစ္သက္စာရွင္သန္ဖို႔ မင္းအညိႈ႕ေတြကို လံုလံုျခံဳျခံဳ သိမ္းမယ္။ ကေလး .. ဟန္ေဆာင္တာ မပါဘဲ ကိုယ့္ကို မုန္းတယ္ဆိုတဲ့ acting လုပ္ပါ ဒါမွ ကိုယ္ခြဲလို႔ရမွာ ခြဲနိုင္မွာ။
မင္းနႈတ္ဆက္တဲ့ ေနရာမွာ ကိုယ္မရွိခ်င္ဘူး။ ဟိုးမွာ ပင္လယ္ ဒီမွာ ေျမျပင္ အထက္မွာ
ေကာင္းကင္ မင္းစိုေတာ့မွာလား ကိုယ့္ရင္ခြင္က တက္သြားတဲ့ အခိုးအေငြ႕ေလးေတြနဲ႔
ရြာေတာ့မယ့္မိုး မင္းစိမ္းျမစိုေျပဖို႔
မင္းမိုးမိလိုက္ပါ။
ကိုယ့္အတြက္ အခ်စ္ဆိုတာ တစ္သံသရာလံုး လံုျခံဳခ်မ္းေျမ႕ဖို႔ အၾကည့္ေတြပဲ လိုအပ္ပါတယ္။ မင္းမ်က္၀န္းမွာ ရႊန္းျမျမေလးျပံဳးပါ ကိုယ့္မ်က္၀န္းက စိုစြတ္ေနမွာ ကိုယ့္မ်က္၀န္းက စို စြတ္ ေန မွာ ကိုယ့္ မ်က္ ၀န္း က စို စြတ္
ေန မွာ။ ။
မင္းခိုက္စိုးစန္
သူေမ့ျပီလား …….
လူေတြ႔ရန္မဆိုထားနဲ႔၊
ႏွစ္ကိုယ္ၾကား႐ံု ဖုန္းဆက္တဲ့ဓေလ့ေတာင္မွ …….
ဪသာ္ …… မုန္းရက္ျပီလို႔ထင္။
ၾကားေယာင္ကာ၊
နားေထာင္ရေတာ့မလားရယ္နဲ႔၊
သူ႕စကား မုသားေတာင္ယံုခ်င္တတ္သူမို႔၊
(သူေျပာလွ်င္) ……..
ပံုျပင္ပင္ တကယ္မွတ္ျပန္ေတာ့၊
မလည္ပတ္သူလို႔ သူျငိဳျငင္။
မလြမ္းတတ္လို႔လား၊
လြမ္းတတ္သူ မပူရွိႏိုင္ပါ့၊
သူသိေအာင္ဘယ္လိုေျပာရမလဲ၊
ဘယ္လိုေမာကာ ဘယ္ေလာက္ရင္ဆို႔ေပမယ့္၊
ခင္မို႔လို႔ သူစိမ္းျပင္ျပင္၊
စိမ္းခ်င္ခ်င္နဲ႔ စိမ္းႏိုင္ရက္။
ခင္ခင္စိမ္းေပမယ့္၊
ရင္ျငိမ္းေအာင္ အပူမသတ္ႏိုင္လို႔၊
အပူဇာတ္ကို အခန္းဆက္ေနတဲ့၊
ပန္းသက္ေသ ေဝဒနာပြင့္ေတြက၊
လြမ္းရက္ရွည္ေၾကြကာ မရင့္ျပန္ေတာ့၊
ခင္ခင့္လို ဘယ္သူခြဲနိုင္မလဲ၊
ပူရဲတယ္ သည္ရင္ကြ်မ္းေအာင္၊
လြမ္းေတာ့ဆယ္သက္။ ။
ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)